มีนาคม 28, 2024, 08:50:30 PM

ยินดีต้อนรับเพื่อนๆ ทุกคนครับ กรุณาลงทะเบียนเข้าสู่ระบบ เพื่อโพส ดูไฟล์แนบ และเข้าสู่บอร์ดอื่นๆ
กรุณาอย่าสมัครสมาชิกเพื่อโฆษณาเวปไซด์ หรือสินค้าใดๆ รวมถึงการเสนอขายสินค้าทุกชนิด
หากพบเห็น ทางทีมงานจะทำการตักเตือนก่อนในครั้งแรก
แต่หากยังฝ่าฝืนกระทำการดังกล่าวอีกทีมงานจะดำเนินการลบสมาชิกของท่านทันทีตามข้อตกลงในการสมัครสมาชิกครับ


หลังจากลงทะเบียนเพื่อสมัครสมาชิกใหม่แล้วโปรดตัวสอบ e-mail ของคุณ หรือทดลอง log in ได้ภายใน 24 ชั่วโมงครับ
*** บางครั้ง e-mail อนุมัติอาจอยู่ใน จดหมายขยะ หรือ Spam ขอบคุณครับ

ผู้เขียน หัวข้อ: จากหล่ายดอยสู่รั้วแดงขาวน้ำเงิน  (อ่าน 144557 ครั้ง)

ออฟไลน์ เก่ง หล่ายดอย

  • The Watcher Team
  • Master Degree of MC27/30
  • ***
  • กระทู้: 11,956
  • ถูกใจ: +22/-0
  • ให้เหล้า เท่ากับแบ่ง
จากหล่ายดอยสู่รั้วแดงขาวน้ำเงิน
« เมื่อ: สิงหาคม 12, 2007, 11:20:55 PM »
ประเดิมเรื่องเล่าจากวันวานสำหรับบอร์ดใหม่ฉลองครบรอบ 1 ปีของเวปหมู่เฮา
อยากเล่าเรื่องผ่านมุมมองของผม สำหรับชีวิตในรั้วแดงขาวน้ำเงิน

เช้าวันหนึ่งหลังจากเปิดเทอมใหม่ขึ้น ป.4 ไปได้ 2-3 วัน
ผมก็ไปโรงเรียนแถวๆ หล่ายดอยของผมตามปกติ
โดยที่ไม่มีอะไรบอกเหตุว่าชีวิตผมกำลังจะเปลี่ยนไป
ผ่านคาบเรียนแรก ก็มีครูเข้ามาบอกว่าพ่อผมมารับกลับบ้าน
ผมเองก็ได้แต่ทำหน้างงๆ ??? ว่าอะไรหว่า
เมื่อเช้าก่อนออกจากบ้านก็ไม่เห็นว่าจะมีเรื่องอะไร
เมื่อเจอหน้าพ่อก็ถามว่าเกิดอะไรขึ้น
พ่อก็บอกแค่ว่าตามมาเถอะ จะย้ายโรงเรียนพาผมไปเรียนในเมือง
ผมก็ได้แต่เอ๋อ เดินตามพ่อไป แล้วผมจะไปเรียนที่ไหน จะอยู่กับใคร
ชีวิตผมที่โรงเรียนใหม่จะเป็นอย่างไร ???
นั่งรถเข้าเมืองกับพ่อและลุงด้วยความสงสัยว่าค่ำนี้ตูจะได้กลับบ้านหรือปล่าว
แล้วพวกเขา(ลุงและพ่อ)จะทำอะไรกับผมอ่ะ ???
-10 มิตรภาพจากคนแปลกหน้า มีค่ามากกว่าลมปากจากคนคุ้นเคย

ออฟไลน์ เก่ง หล่ายดอย

  • The Watcher Team
  • Master Degree of MC27/30
  • ***
  • กระทู้: 11,956
  • ถูกใจ: +22/-0
  • ให้เหล้า เท่ากับแบ่ง
Re: จากหล่ายดอยสู่รั้วแดงขาวน้ำเงิน
« ตอบกลับ #1 เมื่อ: สิงหาคม 12, 2007, 11:34:10 PM »
รถของลุงพาผมมาถึงตัวเมืองแล้วต่อมาจนถึงโรงเรียนใหม่
สมัยนั้นยังอยู่แถว ถนนช้างคลาน หลังโรงเรียนเป็นป่าช้า
หน้าโรงเรียนยังคงพอมีทุ่งนาและป่าหญ้าคาให้เห็นอยู่บ้าง
อืม...น่าเรียนเหมือนกันนะโรงเรียนใหม่เนี้ยะ
ปากก็ถามพ่อว่าแล้วตอนเย็นจะได้กลับบ้านหรือปล่าวพ่อ
จะให้นั่งรถเดือนไปกลับบ้านทุกวันเหรอ
เสียงตอบกลับมาอย่างหนักแน่นว่าปล่าว...ลูกต้องไปอยู่หอพ่อติดต่อไว้แล้ว
โอ้ว..ช่างเป็นเรื่องที่เซอร์ไพส์เป็นเรื่องที่สองในรอบวัน :'(
"ตอนนี้ไปเข้าเรียนก่อน แล้วตอนเย็นจะพาไปซื้อเสื้อผ้าแล้วพาไปส่งที่หอพัก" :'(

ผมเข้าเรียนในชั้นป.4/1 เป็นเลขที่สุดท้ายของห้อง
ต่อจากเพื่อนสุดเลิฟคนแรกในหอพัก Kitti ยังจำได้หรือปล่าวอ่ะ
แต่เพื่อนคนแรกในห้องที่เข้ามาทักทายผมก็คือ ธีระชัย ขันธิกุล
ด้วยวลีที่ผมยังจำได้ในแถวตอนพักเที่ยง
"เฮ้ย...คิงมาจากที่ไหนว่ะ ทำไมใส่เตี่ยวสีน้ำตาล"
ผมก็ได้แต่ตอบไปว่า"มาจากหล่ายดอย(คร๊าบพี่)"
เสียงตอบมาเบาๆ แต่หนักแน่นว่า "บ้านนอก"
เออ...ผมกำหมัดแน่นแล้วต่อยกลับไปเป็นคำตอบ
มีเรื่องแต่วันแรกในรั้วโรงเรียนใหม่
อืม...เป็นโรงเรียนที่น่าสนใจจริงนะ :D
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: มิถุนายน 06, 2013, 01:01:26 PM โดย เก่ง หล่ายดอย »
-10 มิตรภาพจากคนแปลกหน้า มีค่ามากกว่าลมปากจากคนคุ้นเคย

ออฟไลน์ อุเทน47

  • Senoir MC27/30
  • ****
  • กระทู้: 8,403
  • ถูกใจ: +0/-0
Re: จากหล่ายดอยสู่รั้วแดงขาวน้ำเงิน
« ตอบกลับ #2 เมื่อ: สิงหาคม 13, 2007, 05:55:36 AM »

เมื่อเช้าก่อนออกจากบ้านก็ไม่เห็นว่าจะมีเรื่องอะไร
เมื่อเจอหน้าพ่อก็ถามว่าเกิดอะไรขึ้น
พ่อก็บอกแค่ว่าตามมาเถอะ จะย้ายโรงเรียนพาผมไปเรียนในเมือง
ผมก็ได้แต่เอ๋อ เดินตามพ่อไป แล้วผมจะไปเรียนที่ไหน จะอยู่กับใคร
ชีวิตผมที่โรงเรียนใหม่จะเป็นอย่างไร ???
นั่งรถเข้าเมืองกับพ่อและลุงด้วยความสงสัยว่าค่ำนี้ตูจะได้กลับบ้านหรือปล่าว
แล้วพวกเขา(ลุงและพ่อ)จะทำอะไรกับผมอ่ะ ???

เป็นเรื่องช็อคเชียวหละ สำหรับเด็กอายุขนาดนั้น นึกแล้วเศร้า แต่คิงก็ผ่านมันมาได้ด้วยดีนะเพื่อน   :-[ ;)

ออฟไลน์ เก่ง หล่ายดอย

  • The Watcher Team
  • Master Degree of MC27/30
  • ***
  • กระทู้: 11,956
  • ถูกใจ: +22/-0
  • ให้เหล้า เท่ากับแบ่ง
Re: จากหล่ายดอยสู่รั้วแดงขาวน้ำเงิน
« ตอบกลับ #3 เมื่อ: สิงหาคม 13, 2007, 08:44:04 AM »
ช่ายแล้วน้าเก๋ เป็นวันที่บิ๊กเซอร์ไพส์ในชีวิตครั้งหนึ่งเลยล่ะ
เดี๋ยวค่ำๆ จะมาต่อให้ กลางวันตุ๊บ่ต๊า
-10 มิตรภาพจากคนแปลกหน้า มีค่ามากกว่าลมปากจากคนคุ้นเคย

ออฟไลน์ PingTherdsak

  • ประถม MC 27/30
  • ***
  • กระทู้: 167
  • ถูกใจ: +0/-0
    • เทิดศักดิ์ แซ่เตี๋ยว 304/27 602/30
Re: จากหล่ายดอยสู่รั้วแดงขาวน้ำเงิน
« ตอบกลับ #4 เมื่อ: สิงหาคม 13, 2007, 10:36:56 AM »
รถของลุงพาผมมาถึงตัวเมืองแล้วต่อมาจนถึงโรงเรียนใหม่
สมัยนั้นยังอยู่แถว ถนนช้างคลาน หลังโรงเรียนเป็นป่าช้า
หน้าโรงเรียนยังคงพอมีทุ่งนาและป่าหญ้าคาให้เห็นอยู่บ้าง
อืม...น่าเรียนเหมือนกันนะโรงเรียนใหม่เนี้ยะ
ปากก็ถามพ่อว่าแล้วตอนเย็นจะได้กลับบ้านหรือปล่าวพ่อ
จะให้นั่งรถเดือนไปกลับบ้านทุกวันเหรอ
เสียงตอบกลับมาอย่างหนักแน่นว่าปล่าว...ลูกต้องไปอยู่หอพ่อติดต่อไว้แล้ว
โอ้ว..ช่างเป็นเรื่องที่เซอร์ไพส์เป็นเรื่องที่สองในรอบวัน :'(
"ตอนนี้ไปเข้าเรียนก่อน แล้วตอนเย็นจะพาไปซื้อเสื้อผ้าแล้วพาไปส่งที่หอพัก" :'(

ผมเข้าเรียนในชั้นป.4/1 เป็นเลขที่สุดท้ายของห้อง
ต่อจากเพื่อนสุดเลิฟคนแรกในหอพัก Kitti ยังจำได้หรือปล่าวอ่ะ
แต่เพื่อนคนแรกในห้องที่เข้ามาทักทายผมก็คือ ธีระชัย ขันธิกุล
ด้วยวลีที่ผมยังจำได้ในแถวตอนพักเที่ยง
"เฮ้ย...คิงมาจากที่ไหนว่ะ ทำไมใส่เตี่ยวสีน้ำตาล"
ผมก็ได้แต่ตอบไปว่า"มาจากหล่ายดอย(คร๊าบพี่)"
เสียงตอบมาเบาๆ แต่หนักแน่นว่า "บ้านนอก"
เออ...ผมกำหมัดแน่นแล้วต่อยกลับไปเป็นคำตอบ
มีเรื่องแต่วันแรกในรั้วโรงเรียนใหม่
อืม...เป็นโรงเรียนที่น่าสนใจจริงนะ :D
ขอเปลี่ยนชื่อเรื่องนี้เป็น "ชีวิตหนุ่มหล่ายดอย ด้วยกำปั้นและลำแข้ง" จะดีกว่า
ฮาก็ย้ายจากโรงเรียนซินเซิงมาเรียนที่มว.ตอนป5.เหมือนกันแต่ได้เข้าห้อง6
มว.เป็นโรงเรียนที่เก่งเรื่องภาษาอังกฤษ ตอนสอบเข้ารู้สึกจะสอบ 3 วิชา
วิชาภาษาอังกฤษ ตอนสอบเข้าฮารู้ตอนวันมอบตัว ว่าคะแนนภาษาอังกฤษฮาได้ 4 คะแนน
ก็ยังดีที่ยังได้คะแนน เพราะหลังจากสอบติด ก่อนเปิดเทอมฮาเรียนพิเศษกับมาสเตอร์สมพร
ห้องเรียนพิเศษก็อยู่ที่ชั้นสองของร้านก๋วยเตี๋ยวเย็นตาโฟอร่อยมากหลังกาดหลวง ตอนนี้ย้ายไปอยู่หลังศาลเจ้ากวนอูแล้ว
จำได้ดีเลยวันแรกที่รู้จักภาษาอังกฤษคือวันนั้นนั่นแหละ มาสเซอร์สอนให้เขียน  a b c d e และ f
เอ บี ซี ดี อีและเอฟ การเรียนภาษาอังกฤษวันแรกมีแค่นั้น ตื่นเต้นมาก
หลังจากย้ายมาจากโรงเรียนซินเซิงซึ่งปรกติจะสอนถึงป4. ก็ได้ขยายการเรียนการสอนป5.เป็นรุ่นแรกและป6.ตามมา
เพื่อนหลายคนก็ย้ายมามว.ด้วยกันตอนป5.และก็มาเพิ่มอีกตอน ม1.ส่วนใหญ่ก็เด็กกาดหลวง(ซิมและง้วน),
กาดเก๊าลำใย(หนึ่งบวร)และกาดนวรัฐ(ใหญ่เกรียงไกร)และมิ้งค.เคหภัณฑ์ ฯลฯ
มีเหมือนกันที่มาเรียนวันแรกก็มีเพื่อนในห้องมาทักทายด้วยบรรยากาศเหมือนที่เด็กหล่ายดอยเจอ
แต่เราใจไม่ถึงขนาดนั้น.ก็เลยไม่มีเรื่องราวเกิดขึ้น
ปิงป.6/6,ม.3/4และม.6/2
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: มิถุนายน 06, 2013, 01:02:22 PM โดย เก่ง หล่ายดอย »
น้ำปิง 304,602

ออฟไลน์ Chat601

  • Freshman MC 27/30
  • *
  • กระทู้: 1,172
  • ถูกใจ: +0/-0
Re: จากหล่ายดอยสู่รั้วแดงขาวน้ำเงิน
« ตอบกลับ #5 เมื่อ: สิงหาคม 13, 2007, 01:59:53 PM »
กระทันหันจังเนอะ
เอาอีก เล่ากันเข้ามา สนุกดี

ออฟไลน์ Mor-Rim-Doi

  • Freshman MC 27/30
  • *
  • กระทู้: 1,151
  • ถูกใจ: +0/-0
Re: จากหล่ายดอยสู่รั้วแดงขาวน้ำเงิน
« ตอบกลับ #6 เมื่อ: สิงหาคม 13, 2007, 05:53:34 PM »
แสดงว่าตอนเด็กนั้น ความประพฤติดีหละสิ
พ่อถึงต้องส่งไปเรียนไกลๆ

ออฟไลน์ เก่ง หล่ายดอย

  • The Watcher Team
  • Master Degree of MC27/30
  • ***
  • กระทู้: 11,956
  • ถูกใจ: +22/-0
  • ให้เหล้า เท่ากับแบ่ง
Re: จากหล่ายดอยสู่รั้วแดงขาวน้ำเงิน
« ตอบกลับ #7 เมื่อ: สิงหาคม 13, 2007, 08:57:59 PM »
ขอบคุณคำทักทายจากเพื่อนๆ หลายๆ คนที่ได้แวะเข้ามาพูดคุยด้วย
แต่ชักไม่แน่ใจที่จะเล่าต่อเพราะมันอาจพาดพิงถึงเพื่อนๆ อีกหลายคน
คงไม่ว่ากันนะพี่น้อง เพราะเรื่องมันก็กว่า 20 ปีมาแล้ว

กระทันหันจังเนอะ
เอาอีก เล่ากันเข้ามา สนุกดี
ใช่แล้วครับป้าเป็นอะไรที่กระทันหันมากๆ

แสดงว่าตอนเด็กนั้น ความประพฤติดีหละสิ
พ่อถึงต้องส่งไปเรียนไกลๆ
พ่อผมต้องการให้ลูกสามารถพึ่งพาตัวเองได้
และที่สำคัญอยากให้ผมได้เปิดหูเปิดตา และมีเพื่อนใหม่ๆ อย่างพวกคุณๆ ทั้งหลายนี่แหละครับ :laugh:
-10 มิตรภาพจากคนแปลกหน้า มีค่ามากกว่าลมปากจากคนคุ้นเคย

ออฟไลน์ เก่ง หล่ายดอย

  • The Watcher Team
  • Master Degree of MC27/30
  • ***
  • กระทู้: 11,956
  • ถูกใจ: +22/-0
  • ให้เหล้า เท่ากับแบ่ง
Re: จากหล่ายดอยสู่รั้วแดงขาวน้ำเงิน
« ตอบกลับ #8 เมื่อ: สิงหาคม 13, 2007, 09:24:57 PM »
มาต่อกันดีกว่าครับ
อ้อลืมทักทายเสี่ยปิงไปนะครับเมื่อกี้นี้
อย่าให้ถึงขนาดนั้นเลยนะ ไอ้ที่ว่า "ชีวิตหนุ่มหล่ายดอย ด้วยกำปั้นและลำแข้ง"
เรื่องจริงยังไม่จบแค่นั้นยังมีอีกเยอะที่ผมต้องเป็นฝ่ายถูกกระทำแล้วไม่กล้า (หงอเหมือนกันนะ) :'(

ตอนบ่ายชั่วโมงแรกเป็นของครูประจำชั้นของเรา 4/1 ใตรจำได้บ้างว่าครูชื่ออะไรอ่ะ
ผมจำได้นะ แต่อยากทบทวนว่าเพื่อนคนอื่นจะจำได้หรือปล่าว น้าเก๋ เสี่ยหมอ หรือว่าเฮียมาลองความจำกันหน่อยดีป่ะ
ครูประจำชั้นเราสอนภาษาอังกฤษ ครั้งแรกที่ได้อ่าน เรื่อง แจ๊คผู้ฆ่ายักษ์
โอ้ว... แล้วเด็กหล่ายดอยแบบผมจะรอดไหมล่ะนั้น
Once upon the time there is a young boy, his name is Jack. He lives with his mother......
อืม... แล้วเด็กหล่ายดอยแบบผมจะอ่านยังไงล่ะนั้น
แล้วเมื่อครูประจำชั้นส่งสายตาหวานๆ มาที่ผมแล้วเรียกให้ผมอ่าน
ยืนขึ้นแบบสั่นๆ เออ... สายตาส่งไปยังเพื่อนที่นั่งด้วยกัน ใครเอ่ยถ้าไม่ใช่... kitty ยังจำได้หรือปล่าวว่ะปุ๊ย
ออกเสียงแบบสั่นๆ พร้อมๆ กับเสียงหัวเราะเบาๆ ของเพื่อนๆ ที่แว่วๆ เข้ามายังโสตประสาท :'(
โชคดีที่ kitty ช่วยออกเสียงเบาๆ พอให้ผมเอาตัวรอดมาได้เคล้าไปด้วยเสียงหัวเราะของเพื่อนๆ ในห้อง

ผ่านไปอีกวันพร้อมกับได้ยินเสียงเล่าอ้างถึงเด็กชายผู้เลี้ยงปลาวาฬน้ำจืด
ใจนึกสงสัยว่าใครกันนะที่เป็นผู้เลี้ยง ใครกัน
ความสงสัยที่ก่อให้เกิดจินตนาการอันมากมาย
อยากรู้จังว่าใครกัน ???
(ตูจาโดนไหมเนี้ยะ พาดพิงแล้วอ่ะ เจ้าตัวอยู่ในเวปนี้ซะด้วยอ่ะ
ไม่ว่ากันเนอะเรื่องมันผ่านมานานแล้วเล่าเอาแบบหนุกหนานนะ)
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: ธันวาคม 18, 2011, 07:35:18 PM โดย เก่ง หล่ายดอย »
-10 มิตรภาพจากคนแปลกหน้า มีค่ามากกว่าลมปากจากคนคุ้นเคย

ออฟไลน์ เก่ง หล่ายดอย

  • The Watcher Team
  • Master Degree of MC27/30
  • ***
  • กระทู้: 11,956
  • ถูกใจ: +22/-0
  • ให้เหล้า เท่ากับแบ่ง
Re: จากหล่ายดอยสู่รั้วแดงขาวน้ำเงิน
« ตอบกลับ #9 เมื่อ: สิงหาคม 13, 2007, 09:35:57 PM »
เลิกเรียน ผมพกความสงสัยในใจกลับไปด้วย
เมื่อลุงและพ่อมารับตัวไปซื้อของแถวๆ กาดหลวง
และพาไปหอพักที่ชีวิตใหม่ของผมกำลังจะเริ่มเปลี่ยนไป
เป็น เด็กหอ 177 นี่แหละที่มาของชื่อแรกในเวปบอร์ด
ผมพักที่หอพัก บ้านมั่นศิลป์ ลุงและน้าของผมก็เคยอยู่ที่นี่กันมาก่อน
ที่นี่ผมพบว่ายังมีเพื่อนที่เรียนห้องเดียวกับผมอยู่ด้วย
ใครเอ่ยถ้าไม่ใช่เพื่อนคนแรกในห้องที่นั่งกับผม kitty อีกนั่นแหละครับ
นอกจากนี้ยังมี โอฬาร ด้วยอีกคน เสียดายนะครับที่เพื่อนมาด่วนจากพวกเราไปก่อน :'(

คืนแรกในหอพัก โอ้ว... พระเจ้าจอร์จมันยอดมาก
สมัยนั้นมีคนพักเยอะมากๆ เรียกได้ว่าล้นจริงๆ
ผมต้องนอนกลางทางเดิน เตียงผมตั้งอยู่กลางทางเดิน :-\
คืนนั้นจากเตียงกว้างๆ 6 ฟุต ต้องมานอนเตียง 3 ฟุต
พระเจ้าจอร์จ... ตึงๆๆ





ไม่ใช่เสียงอะไรหรอกครับ
เสียงผมนอนตกเตียงทั้งคืน :'(
-10 มิตรภาพจากคนแปลกหน้า มีค่ามากกว่าลมปากจากคนคุ้นเคย

ออฟไลน์ เก่ง หล่ายดอย

  • The Watcher Team
  • Master Degree of MC27/30
  • ***
  • กระทู้: 11,956
  • ถูกใจ: +22/-0
  • ให้เหล้า เท่ากับแบ่ง
Re: จากหล่ายดอยสู่รั้วแดงขาวน้ำเงิน
« ตอบกลับ #10 เมื่อ: สิงหาคม 13, 2007, 10:21:52 PM »
เช้าวันต่อมาตื่นตามเสียงกระดิ่งที่ไม่คุ้นเคยในเวลา 6.00 น.
โอ้ว...เช้าจัง ตื่นมาทำไมฟ่ะ แต่เช้าขนาดนี้
ล้างหน้าแปรงฟัน แต่งตัว เตรียมพร้อมสำหรับมื้อเช้ากับข้าว 3 อย่าง
ช้าหมดอดกิน ของอร่อย รุ่นใหญ่กวาดเรียบ
เศษๆ รุ่นเล็กรับไป ไม่อิ่มก็หิ้วท้องไปที่โรงอาหารที่โรงเรียนต่อ

พกความสงสัยและคาใจของบุรุษปริศนาเด็กชายปลาวาฬ
วันนี้ผมต้องไขให้กระจ่างว่าเขาเป็นใครกันนะ อืม...
-10 มิตรภาพจากคนแปลกหน้า มีค่ามากกว่าลมปากจากคนคุ้นเคย

ออฟไลน์ เก๋ ยอดดอย

  • อนุบาล MC 27/30
  • **
  • กระทู้: 105
  • ถูกใจ: +0/-0
Re: จากหล่ายดอยสู่รั้วแดงขาวน้ำเงิน
« ตอบกลับ #11 เมื่อ: สิงหาคม 13, 2007, 10:29:32 PM »

ตอนบ่ายชั่วโมงแรกเป็นของครูประจำชั้นของเรา 4/1 ใตรจำได้บ้างว่าครูชื่ออะไรอ่ะ
ผมจำได้นะ แต่อยากทบทวนว่าเพื่อนคนอื่นจะจำได้หรือปล่าว น้าเก๋ เสี่ยหมอ หรือว่าเฮียมาลองความจำกันหน่อยดีป่ะ

อ้างถึง

เวลากิ๋นเบียร์ (ขวดแรก) ความจ๋ำฮาจะดีมาก เก่ง  :angel:
....
คุณครู สุวภีร์ (ขออภัยครับถ้าสะกดผิด) นามสกุลท่านผมจำไม่ได้  ???
ตอนนั้นผมยังเป็นท่านรองฯ (หัวหน้า) อยู่ ก่อนจะถูกปลด อิอิ  >:D

ออฟไลน์ เก่ง หล่ายดอย

  • The Watcher Team
  • Master Degree of MC27/30
  • ***
  • กระทู้: 11,956
  • ถูกใจ: +22/-0
  • ให้เหล้า เท่ากับแบ่ง
Re: จากหล่ายดอยสู่รั้วแดงขาวน้ำเงิน
« ตอบกลับ #12 เมื่อ: สิงหาคม 13, 2007, 10:36:47 PM »
เมื่อถึงโรงเรียน มีเพื่อนในห้องเข้ามาทักทายมากขึ้น
มายกะปิตัน หัวหน้าตลอดกาลของพวกเรา
น้าเก๋ในสมัยนั้น เป็นเหรัญญิก แล้วใช่ป่ะ
รองหัวหน้าห้องใครหว่า  ??? ช่วยนึกกันหน่อยดิ
ความจำใครดีนึกออกบ้าง
หรือว่าจะเป็น ดร.เต้ย หว่า ใช่ป่ะ
คุ้นเคยกับชาว 4/1 มากขึ้นห้องอื่นยังไม่รู้จัก แค่ห้องตัวเองก็จำไม่หมดแว้ว...

ในที่สุดก็มีเสียงเข้ามาทักทาย
แล้วผมก็ค้นพบแล้วว่าเขาคือใคร เด็กชายผู้เลี้ยงปลาวาฬ
เขาคนนั้นเข้ามาทักทายพูดคุยกับผม
พร้อมกับมีเพื่อนเข้ามาบอกเล่าถึงเรื่องราวของเขา
เพื่อนๆ บอกว่าเขาชื่อ บ๊วย
แต่เขาบอกกับผมว่า "เฮ้ย!!! นั่นชื่อป้อฮาโว้ย ฮาชื่อกรานต์ สงกรานต์ คิงจำไว้ จะไปฮ้องจื่อป้อฮา"
แล้วผมก็ถามกลับไปว่า เพื่อนเลี้ยงปลาวาฬจริงๆ เหรอ
เขาตอบกลับมาอย่างมั่นใจว่า

"ใช่แล้วเพื่อน เดี๋ยวตอนที่ย้ายไปมงฟอร์ตใหญ่ ฮาจะขี่มาโรงเรียนทุกวันเลย
ฮาจะขี่มันทวนน้ำปิงขึ้นมาจากบ้านฮาที่ป่าซาง แล้วตอนแลงฮาก็จะขี่มันกลับบ้าน"

โอ้ว...สายตาผมที่มองเขาด้วยความทึ่ง เอ่ยย้อนถามไปเบาๆ
"แล้วตอนนี้มันตัวขนาดไหนแล้ว คิงเลี้ยงมันไว้ที่ไหน"

เขาเล่าให้ผมฟังต่อไปว่า
"ป้อฮาขุดสระขนาดใหญ่เอาไว้ใกล้น้ำปิง ตัวมันก็ใหญ่แล้วเหมือนกันนะ
แต่ตอนนี้ยังขี่บ่ได้ตื้อ ต้องรอขึ้น ม.1 ก่อน ถึงจะขี่ได้แล้วฮาจะขี่มาหื้อหมู่คิงดู"

ผมนิ่งฟังพร้อมกับครุ่นคิดไปว่าเพื่อนเราช่างมีจินตนาการได้สูงส่งจริงๆ
(เฉลยนิดนะ ผมไม่เชื่อตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้ยินแล้วล่ะครับ) ^-^
-10 มิตรภาพจากคนแปลกหน้า มีค่ามากกว่าลมปากจากคนคุ้นเคย

ออฟไลน์ เก่ง หล่ายดอย

  • The Watcher Team
  • Master Degree of MC27/30
  • ***
  • กระทู้: 11,956
  • ถูกใจ: +22/-0
  • ให้เหล้า เท่ากับแบ่ง
Re: จากหล่ายดอยสู่รั้วแดงขาวน้ำเงิน
« ตอบกลับ #13 เมื่อ: สิงหาคม 13, 2007, 10:38:06 PM »

ตอนบ่ายชั่วโมงแรกเป็นของครูประจำชั้นของเรา 4/1 ใตรจำได้บ้างว่าครูชื่ออะไรอ่ะ
ผมจำได้นะ แต่อยากทบทวนว่าเพื่อนคนอื่นจะจำได้หรือปล่าว น้าเก๋ เสี่ยหมอ หรือว่าเฮียมาลองความจำกันหน่อยดีป่ะ

อ้างถึง

เวลากิ๋นเบียร์ (ขวดแรก) ความจ๋ำฮาจะดีมาก เก่ง  :angel:
....
คุณครู สุวภีร์ (ขออภัยครับถ้าสะกดผิด) นามสกุลท่านผมจำไม่ได้  ???
ตอนนั้นผมยังเป็นท่านรองฯ (หัวหน้า) อยู่ ก่อนจะถูกปลด อิอิ  >:D
ถูกต้องนะคร๊าบ ตอนหลังท่านแต่งงานกับมาสเซอร์สุรพงษ์ หรือปล่าวหว่า ???
ที่สอนพวกเราตอน ป.5
-10 มิตรภาพจากคนแปลกหน้า มีค่ามากกว่าลมปากจากคนคุ้นเคย

ออฟไลน์ เก่ง หล่ายดอย

  • The Watcher Team
  • Master Degree of MC27/30
  • ***
  • กระทู้: 11,956
  • ถูกใจ: +22/-0
  • ให้เหล้า เท่ากับแบ่ง
Re: จากหล่ายดอยสู่รั้วแดงขาวน้ำเงิน
« ตอบกลับ #14 เมื่อ: สิงหาคม 13, 2007, 10:40:50 PM »
อ้อ...ท่านเก๋มาบอกแล้วว่าเป็นรองหัวหน้านี่เอง
แล้วยังจำสาเหตุที่ถูกปลดได้หรือปล่าวล่ะ :laugh:

ยังจำมื้อกลางวันที่พวกเราต้องรีบวิ่งไปเข้าแถวซื้อได้หรือปล่าว
ของอร่อยที่ต้องแย่งกันอย่างเอาเป็นเอาตายทุกวัน
ช้าหมดอดกินอ่ะ :P
-10 มิตรภาพจากคนแปลกหน้า มีค่ามากกว่าลมปากจากคนคุ้นเคย

ออฟไลน์ เก๋ ยอดดอย

  • อนุบาล MC 27/30
  • **
  • กระทู้: 105
  • ถูกใจ: +0/-0
Re: จากหล่ายดอยสู่รั้วแดงขาวน้ำเงิน
« ตอบกลับ #15 เมื่อ: สิงหาคม 13, 2007, 10:52:41 PM »
อ้อ...ท่านเก๋มาบอกแล้วว่าเป็นรองหัวหน้านี่เอง
แล้วยังจำสาเหตุที่ถูกปลดได้หรือปล่าวล่ะ :laugh:

ยังจำมื้อกลางวันที่พวกเราต้องรีบวิ่งไปเข้าแถวซื้อได้หรือปล่าว
ของอร่อยที่ต้องแย่งกันอย่างเอาเป็นเอาตายทุกวัน
ช้าหมดอดกินอ่ะ :P

ละอ่อน ป.4 สมัยนั้นยังบ่มี ตำแหน่งเหรัญญิก แค่เรียนภาษาไทยกับภาษาอังกฤษ ก็จะต๋ายแล้ว
มาฮู้จักคำว่า เหฯ ก็ตอม ม.ต้น แล้วล่ะเพื่อน
ส่วนเรื่องตี้ฮาถูกปลดนั้น ก็จ๋ำบ่ค่อยได้
สงสัยจะไปจ๋ดหัวเพื่อนคนใดคนนึงรึป่าวก็ยังบ่แน่ใจ๋  ::)

ออฟไลน์ เก่ง หล่ายดอย

  • The Watcher Team
  • Master Degree of MC27/30
  • ***
  • กระทู้: 11,956
  • ถูกใจ: +22/-0
  • ให้เหล้า เท่ากับแบ่ง
Re: จากหล่ายดอยสู่รั้วแดงขาวน้ำเงิน
« ตอบกลับ #16 เมื่อ: สิงหาคม 14, 2007, 08:36:18 AM »
เหอะๆ ตกลงห้องเรานี่มันโหดตั้งแต่เด็กกันทั้งนั้นเลยอ่ะนะ
เดี๋ยวตอนค่ำมาเล่าต่อให้นะ
กลางวันมันไม่ต่อเนื่อง ทำงานไปด้วยอ่ะ
นึกภาพความหลังได้ไม่ต่อเนื่อง :'(
-10 มิตรภาพจากคนแปลกหน้า มีค่ามากกว่าลมปากจากคนคุ้นเคย

ออฟไลน์ pongsatorn/27

  • มัธยมปลาย MC 27/30
  • *****
  • กระทู้: 649
  • ถูกใจ: +0/-0
Re: จากหล่ายดอยสู่รั้วแดงขาวน้ำเงิน
« ตอบกลับ #17 เมื่อ: สิงหาคม 14, 2007, 05:22:04 PM »
เฮาจำได้แล้วตอนนั้นมีใผ่ก็บ่อฮู้ใส่เตี่ยวบ่อเหมือนชาวบ้านแต่ว่าอยู่กัยคนละห้องเฮาอยู่ป.4/2ใกล้ๆกันยังคุยกับพิทักษ์ เขื่อนคำ ว่าบ่านี่แปลกดีเด่นขนาดเตี่ยวน้ำตาล.....555

ออฟไลน์ เก่ง หล่ายดอย

  • The Watcher Team
  • Master Degree of MC27/30
  • ***
  • กระทู้: 11,956
  • ถูกใจ: +22/-0
  • ให้เหล้า เท่ากับแบ่ง
Re: จากหล่ายดอยสู่รั้วแดงขาวน้ำเงิน
« ตอบกลับ #18 เมื่อ: สิงหาคม 14, 2007, 09:12:44 PM »
อ้อ มีป๋าพงศ์จำผมได้อีกคนเหรอเนี้ยะ :laugh:

-10 มิตรภาพจากคนแปลกหน้า มีค่ามากกว่าลมปากจากคนคุ้นเคย

ออฟไลน์ Mor-Rim-Doi

  • Freshman MC 27/30
  • *
  • กระทู้: 1,151
  • ถูกใจ: +0/-0
Re: จากหล่ายดอยสู่รั้วแดงขาวน้ำเงิน
« ตอบกลับ #19 เมื่อ: สิงหาคม 14, 2007, 10:59:11 PM »
ตอนนั้นคิงไม่เชื่อเรื่องปลาวาฬหรือวะ
ตรงข้ามกะฮาเรยยย

ปล.ชื่อมาสเซอร์สิทธิพงศ์ครับ ดูคล้ายกอริลล่า