วาทะ คำคม จากหนังสือกำลังภายใน

[korokoso]

เนื่องจากข้าพเจ้าได้รับการร้องขอจากท่าน qpgmr ให้เปิดกระทู้ใหม่ ในเรื่องเกี่ยวกับฮวงจุ้ยกับงานสถาปัตย์ แต่ช่วงนี้กำลังอยากอยู่ห่างๆงาน เลยขอเปิดกระทู้นี้แทนละกัน ใครมีประโยคดีๆจากหนังสือกำลังภายใน ก้อเอามาลงให้เพื่อนๆได้อ่านกันละกัน

[korokoso]

เริ่มด้วย
"ถึงโรงเหล้าเตากลั่นควันโขมง มีคันโคงผูกสายไว้ปลายเสา
โอ้บาปกรรมน้ำนรกเจียวอกเรา ให้มัวเมาเหมือนดังบ้าเป็นน่าอาย
ไม่เมาเหล้าแล้วเราใยเมารัก สุดจะหักห้ามจิตคิดไฉน
ถึงเมาเหล้าเช้าสายก้อหายไป แต่เมาใจนี้ประจำทุกค่ำคืน "
จากหนังสือกำลังภายในของสุนทรภู่(มีป่ะว่ะ) 555

[เก่ง หล่ายดอย]

เออ เออ เอาเข้าไปจารย์กวน

[korokoso]

คราวนี้ไม่กวนละ
" น้ำมิตรที่แท้จริง ไม่มีการแบ่งแยกถี่ห่าง ใกล้ไกล หรือว่ามีคนฟันนิ้วก้อยท่าน ท่านจะขอบคุณมันที่ไม่ได้ฟันนิ้วชี้ท่าน? บีบคั้นคือบีบคั้น สหายคือสหาย ถึงอย่างไรยังแยกแยะออกได้ ผู้ที่ทรยศจะช้าเร็วต้องทรยศท่าน เพื่อนที่แท้จริงจะเป็นเพื่อนตลอดกาล"

[korokoso]

ต่อ ต่อ " ฝีมือที่สตรีงดงามใช้ฆ่าคนโดยไม่เห็นเลือด คือความนุ่มละมุน "

[thisis_ayre]

อูย...  บอกด้วยซิว่าเอามาจากเรื่องไหน  ไม่เคยได้ยินเลย  อ้อ ยกเว้น อันแรก

[เก่ง หล่ายดอย]

"พอเสร็จนา ฆ่าโคถึก เสร็จศึก กำจัดขุน"
ศึกลำน้ำเลือด

[กระบี่อยู่ที่ใจ]

"มิว่าผู้ใดในโลก ต่างไม่มีความมั่นใจจะหลบหลีกมีดแรกที่หลุดจากมือมันได้เลย"

"ทุกผู้คนต่างว่า มีดสั้นของท่านพอหลุดจากมือไม่เคยผิดเป้ามาเลย มิทราบเป็นวาจาประโคมเกินความจริงหรือไม่?"

"เมื่อกาลก่อน ก็มีคนมากหลายที่สงสัยต่อวลีสองประโยคนี้"

"ตอนนี้เล่า?"

"ตอนนี้พวกประดานั้นต่างตายหมดสิ้นแล้ว"


เซี่ยวลี้ซิ่งต้อ (มีดเทวดาของลี้น้อย)เลิศล้ำในต่ำใต้ มีดแรกที่ซัดออกจากมือ ไม่เคยผิดเป้ามาเลย

[pongsatorn/27]

ขอคาระวะท่านจอมยุทธทั้งหลายที่ฝากคำคมมาชอบมากๆๆว่างๆๆจะหามาฝากมั่งทำให้คิดถึงบรรยากาศเก่าก่อน

[เก่ง หล่ายดอย]

"รู้เขารู้เรา รบร้อยครั้งชนะร้อยครา"
"ไม่รู้เขาแต่รู้เรา รบชนะบ้างแพ้บ้าง"
"ไม่รู้เขาไม่รู้เรา รบทุกครั้งแพ้ทุกครั้ง"
พิชัยสงครามซุนวู

[เก่ง หล่ายดอย]

"ไม่ปักหลักตั้งรับเมื่อข้าศึกใช้ทหารเป็นจำนวนมากโจมตีอย่างมีระเบียบวินัย"
"ไม่โจมตีข้าศึกที่ตั้งป้อมค่ายวางกำลังหนาแน่น นี่คือวิธีควบคุมการผลิกผัน"
"หลักของการสู้รบคือไม่ตีที่มั่นของข้าศึกบนเขาจากที่ต่ำ"
"ไม่เข้าตีข้าศึกที่หลังอิงเนินเขาซึ่งๆ หน้า"

พิชัยสงครามซุนวู

[เก่ง หล่ายดอย]

"ข้ายอมทรยศคนทั้งแผ่นดิน แต่จะไม่ยอมให้ใครทรยศข้า"
"ฆ่าคนผิดหนึ่งคนยังดีกว่า ปล่อยให้คนทรยศหลุดรอดไป"
โจโฉ สามก๊ก

[korokoso]

ต่อๆ " ข้าพเจ้าดีต่อคนดี ร้ายต่อคนร้าย ข้าพเจ้าคิดเป็นคนดีที่เลวร้าย คนเลวที่ซื่อสัตย์ผู้หนึ่ง "

[korokoso]

" ความรักเนเรื่องดีงาม
  ความใคร่คือความสมอยาก
  ความรักมิใช่ความใคร่
  ความใคร่ ไม่มีน้ำใจ "
  แต่ความรักบังเกิดเป็นความใคร่ สามารถปลุกเร้าความรัก
  ความใคร่บังเกิดเป็นความรัก ก็จะยกระดับของความรัก
  ดังนั้นการมีความรักและความใคร่ เป็นเรื่องราวที่บรรเจิดเฉิดฉัน

[korokoso]

ความน่ากลัวของไร้ผู้ต่อต้าน ย่อมมิใช่ความเปลี่ยวเหงาหลังจากบรรลุถึงขอบเขต "ไร้ผู้ต่อต้าน"
หากแต่เป็นความยากลำบาก และค่าตอบแทนที่ต้องจ่ายก่อนที่จะ "ไร้ผู้ต่อต้าน"

[korokoso]

" ลาภยศดั่งเมฆาเคลื่อนคล้อย
  เขาขาดน้ำแห้งขอดไร้น้ำใจ
  ลมสารทพัดตื่นจากฝันใฝ่
  สำเร็จล้มเหลวไม่อนาทร "

[korokoso]

" ยินยอมพลาดรักรับบาดเจ็บต่อไป
  ไม่ใช่พลาดรักจนไม่กล้าที่จะรัก "

[korokoso]

แย่แว้ว พิมพ์ไปตั้งนาน พึ่งจะเห็นว่าแอ้บอกให้บอกด้วยว่าเรื่องอะไร ขอบโทษที ลืมดูก่อนง่ะแอ้
ปล.ทั้งหมดมาจากหนังสือชุด " สุดยอดศัสตราวุธ " จ้า

[thisis_ayre]

เพื่อนๆ นี่น่าร๊ากกกก จริงๆ      ขอให้ใส่หนังสือที่มา ก็ใส่ให้ 

"ข้ายอมทรยศคนทั้งแผ่นดิน แต่จะไม่ยอมให้ใครทรยศข้า"
"ฆ่าคนผิดหนึ่งคนยังดีกว่า ปล่อยให้คนทรยศหลุดรอดไป"
โจโฉ สามก๊ก

อันนี้ เหมือนกับคนที่เมกาเนี่ยะเลย  สงสัย 'ท่าน'  จะไปอ่านเรื่องสามก๊กมา

ความน่ากลัวของไร้ผู้ต่อต้าน ย่อมมิใช่ความเปลี่ยวเหงาหลังจากบรรลุถึงขอบเขต "ไร้ผู้ต่อต้าน"
หากแต่เป็นความยากลำบาก และค่าตอบแทนที่ต้องจ่ายก่อนที่จะ "ไร้ผู้ต่อต้าน"

อันนี้ คิดได้สองแง่ สองง่าม แหะ      แต่ไม่ว่าแง่ไหน ก็น่าคิดต่อจริงๆ

[qpgmr]

เข้ามานั่งอ่าน เอาอีก เอาอีก