มีนาคม 29, 2024, 04:19:18 AM

ยินดีต้อนรับเพื่อนๆ ทุกคนครับ กรุณาลงทะเบียนเข้าสู่ระบบ เพื่อโพส ดูไฟล์แนบ และเข้าสู่บอร์ดอื่นๆ
กรุณาอย่าสมัครสมาชิกเพื่อโฆษณาเวปไซด์ หรือสินค้าใดๆ รวมถึงการเสนอขายสินค้าทุกชนิด
หากพบเห็น ทางทีมงานจะทำการตักเตือนก่อนในครั้งแรก
แต่หากยังฝ่าฝืนกระทำการดังกล่าวอีกทีมงานจะดำเนินการลบสมาชิกของท่านทันทีตามข้อตกลงในการสมัครสมาชิกครับ


หลังจากลงทะเบียนเพื่อสมัครสมาชิกใหม่แล้วโปรดตัวสอบ e-mail ของคุณ หรือทดลอง log in ได้ภายใน 24 ชั่วโมงครับ
*** บางครั้ง e-mail อนุมัติอาจอยู่ใน จดหมายขยะ หรือ Spam ขอบคุณครับ

ผู้เขียน หัวข้อ: สุมหัวกันเข้ามา ฮามีเรื่องจะเล่าฮื้อฟัง เรื่องมันสิบกว่าปี๋มาแล้ว  (อ่าน 52502 ครั้ง)

ออฟไลน์ sahai

  • Good girl goes to heaven,
  • มัธยมต้น MC 27/30
  • ****
  • กระทู้: 517
  • ถูกใจ: +0/-0
  • Bad girls go everywhere.
เรื่อง ขอชี้แจงเรื่องหนี้หนังสือรุ่น / ข้าพเจ้าขอรับผิด(ไม่รับชอบ)แต่เพียงผู้เดียว
เนื่องมาจากกระทู้ของ uten47 ที่กระผมถูกพาดพิงถึง จึงอยากจะชี้แจงให้ทราบข้อเท็จจริงทั้งหมดของเรื่องนี้
(ในมุมมองของกระผม) ให้เพื่อนๆทราบ
เป็นเรื่องที่ผมไม่เคยพูดกับใครที่ไหนเลย เก็บไว้ในใจตนเองมาสิบกว่าปี เพราะคิดว่าคงจะไม่มีใครอยากจะฟัง
หมายเหตุ ในกรณีพาดพิงถึงบุคคล สถานที่ ถ้าผิดพลาด ตกหล่นไปบ้าง ก็ขออภัย เพราะเวลาผ่านไปหลายปีดีดักแล้ว
และอยากให้บุคคลที่เกี่ยวข้องตอนนั้น ได้เข้ามาชี้แจง ช่วยกันชำระประวัติศาสตร์กัน

เอาละ ขอเริ่มตั้งแต่ ตอนปลาย ม.๕ ขึ้นต้น ม.๖ ละกัน
เนื่องจากตอนนั้น กระแส ประชาธิปไตยมาแรง บรรดากลุ่มมาสเตอร์หัวก้าวหน้า คงไม่ต้องบอกว่าใครบ้าง
อยากผลักดันให้การได้มาซึ่ง ประธานนักเรียน มาจากการเลือกตั้ง โดยเสียงของนักเรียนทั้งโรงเรียน
ไม่ใช่โดยเสียงของนักเรียน ม.๖ เท่านั้น
จึงจัดให้มีการเลือกตั้ง เพื่อนๆคงจำกันได้ แต่ไม่มีใครลงสมัครรับเลือก ได้มีการขอร้องแกมบังคับ ให้ผมและเพื่อนๆลงสมัคร
นัยว่าเพื่อให้กระบวนการประชาธิปไตยดำเนินต่อไป
ผู้ที่ลงสมัครครั้งนั้น เป็นผู้เสียสละทั้งสิ้น มิได้มีใครอยากได้มาซึ่งอำนาจหรือผลประโยชน์ใดๆเลย และผลที่ได้ปรากฏว่า
กบ นฤมล ห้องสอง ได้รับเลือกด้วยคะแนนเสียงท่วมท้น
ขอทบทวนความจำกันอีกทีนะครับ กบ นฤมล ห้องสอง เป็น ประธานนักเรียน รร.มงฟอร์ตวิทยาลัย ในปี๒๕๓๐
(จำได้ว่า ห้องสองมี นฤมล สองคน และเพื่อนๆน่าจะนึกออกว่าคนไหน ต้องขออภัยกบ ที่จำนามสกุลเธอไม่ได้
เดี๋ยวไปเปิดหนังสือรุ่นดูอีกที)
อาจจะเป็นเพราะเป็นผู้หญิงคนเดียวที่เสียสละลงสมัครกับเขา ต้องขอชื่นชมเธอที่เสียสละนะ
ทั้งนี้กลุ่มมาสเตอร์ต้องการให้มีนักเรียนหญิงลงสมัครด้วย เพื่อไม่ให้เห็นว่ามีการแบ่งเพศชาย หญิง
แต่มีเธอช่วยคนเดียว(เพราะถูกบังคับ) คนอื่นๆที่ถูกทาบทาม ปฏิเสธกันหมด
เอาละเมื่อเราได้ ประธานนักเรียนจากการเลือกตั้งกันแล้ว กลายเป็นว่าประธานนักเรียนเป็นตัวแทนของนักเรียนทั้งโรงเรียน
ทำหน้าที่ประสานงานระหว่างโรงเรียนอื่นๆ ในภาพรวมที่กว้าง
กบ ก็มาปรึกษาผม ทำไงกันต่อ สำหรับเรื่องของรุ่นเรา ซึ่งผมก็มองเห็นว่า หลักๆแล้วก็ไม่แคล้วเรื่องหนังสือรุ่น กับแหวน
(เรื่องของแหวน ขอชี้แจงว่าตอนแรกผมก็ไม่อยากทำเหมือนกัน แต่เมื่อโหวตคะแนนกันออกมาแล้ว เพื่อนส่วนใหญ่
คะแนนเสียงส่วนมาก ต้องการให้ทำ-ขอพักเรื่องแหวนไว้ก่อนนะ)
แล้วทีนี้ทำไงกันต่อ ดูเหมือนว่า เพื่อนๆ ม.๖ ไม่ค่อยให้ความร่วมมือกับเธอนัก ทั้งๆที่เธอได้คะแนนเสียงข้างมากมาก
งืดเหมือนกัน
เธอทำคนเดียวไม่ไหวแน่ ทั้งงานนอก งานใน
แต่ ต้องมีใครซักคนทำ เพื่อรุ่นของเรา เราจะปล่อยให้จบแบบนี้ไม่ได้ พวกเราเป็นรุ่นแรกที่ได้เรียนที่ตึกใหม่นี้ครบสามปี
ต้องมีอะไรเป็นเกียรติประวัติสักอย่าง
ก็พูดคุยประชุมกันหลายรอบ ทั้งนอกรอบ ทั้งในรอบ ก็ไม่มีใครรับ

" เราต้องอ่านหนังสือเตรียมสอบ การเข้ามหาวิทยาลัยเป็นสิ่งที่พ่อแม่ตั้งความหวังไว้ เธอรับไปเลย เดี๋ยวเราจะช่วย "
" เราต้องอ่านหนังสือเตรียมสอบ การเข้ามหาวิทยาลัยเป็นสิ่งที่พ่อแม่ตั้งความหวังไว้ เธอรับไปเลย เดี๋ยวเราจะช่วย "
" เราต้องอ่านหนังสือเตรียมสอบ การเข้ามหาวิทยาลัยเป็นสิ่งที่พ่อแม่ตั้งความหวังไว้ เธอรับไปเลย เดี๋ยวเราจะช่วย "
ทุกคนพูดแบบนี้
 ในที่สุด ผลก็เป็นอย่างที่รู้กัน เวรกรรมก็ตกมาอยู่ที่ ฮาเอง อีกแล้ว
ข้าพเจ้าขอรับผิด(ไม่รับชอบ)แต่เพียงผู้เดียว
โดยผม ขอเรียกตัวเองว่า หัวหน้านักเรียน ชั้น ม.๖ รับผิดชอบงานในส่วนของชั้น ม.๖ ของเราเท่านั้น

หันมาดูในเรื่องสิ่งที่ต้องทำเกี่ยวกับหนังสือรุ่น
ฮาเอง(๑) รับผิด(ไม่รับชอบ) โดยรวมทั้งหมด โดยแบ่งงานให้
๑.ฮาเอง(๒) จัดการเรื่องทำหนังสือ (ก่อหนี้)
๒.ต๊อก วินสัน ห้อง๖ จัดการเรื่องหาตังค์ (มาใช้หนี้)
ทั้งนี้ ต๊อก ถูกบังคับให้มารับงานโดยผมเอง เพราะไอ้สามบรรทัดที่ผมพิมพ์ซ้ำๆกันข้างบน
และโดยสายงานแล้ว ฮาเอง(๑) รับผิดชอบทุกสิ่งทุกอย่าง
เพราะฉะนั้น อย่าได้ตำหนิใครเลย ฮาเอง(๑)รับคนเดียว
หมายเหตุ ฮาเองได้แยกร่าง ทำสองหน้าที่ ถ้าจะให้ทำทั้งสามหน้าที่ เกรงว่าจะหมดลม
เรื่องหลังจากนี้ ขอกล่าวผ่านอย่างรวดเร็วนะ เพราะส่วนใหญ่ก็ทราบกันดีอยู่แล้ว

ขอกล่าวถึงเรื่องหนังสือรุ่นก่อน
ฮาเอง(๒) ได้ติดต่อหาข้อมูลจากโรงพิมพ์ จัดตั้งทีมงาน ขอความร่วมมือ ขอเวลาเพื่อนๆที่พอจะแบ่งให้กันได้บ้าง
ดำเนินการไปตามอัตภาพ
เรื่องเกี่ยวกับหนังสือรุ่น ยังมีเกร็ดอีกเยอะ ไว้จะทยอยเอามากล่าวถึง เพื่อบันทึกไว้เป็นหลักฐาน ณ ที่นี้ ดีไหม เก๋
ผมพยายามทำให้ราคาถูกที่สุด เมื่อเทียบกับรุ่นก่อนหน้า โดยเอาขนาดของกระดาษปรู๊บ
กระดาษแผ่นใหญ่ๆที่โรงพิมพ์จะใช้พิมพ์ มานั่งคำนวนขนาดของหนังสือรุ่นของเรา ให้มีการตัดกระดาษทิ้งให้น้อยที่สุด
ไม่มีหน้าสีเลย ออกเเบบดีไซน์ให้แต่ละหน้าครอบคลุมเนื้อหาที่ต้องการมากที่สุด
โดยใช้หน้ากระดาษให้น้อยที่สุด ตอนแรกคิดกันถึงขั้น ให้ใช้โควต้าห้องละหนึ่งหน้า
แบบว่าทุกห้องถ่ายรูปหมู่ มาแปะไว้หนึ่งหน้า ใครเป็นใครดูกันเอาเอง
ขนาดนั้น ในที่สุดสรุปว่า หน้าละสามคนกำลังดี ทั้งนี้ได้ประเมินความสามารถในการหาเงินมาใช้หนี้
จากฮาเอง(๑) แล้วด้วย งบประมาณจึงตกอยู่ที่ประมาณแสนต้นๆถ้าจำไม่ผิด
ทั้งนี้ฮาเอง(๑) ได้ไปสอบถามเพื่อนรุ่นพี่มาแล้ว จากประสบการณ์ที่เขาเคยจัดหนังกันมา แสนกว่าเอาอยู่

หันมาทางเรื่องหาตังค์กันบ้าง จำไม่ได้ว่าทำไมเราไม่จัดหนังเหมือนทุกปี เริ่มเลอะเลือน แต่คิดจะจัดดนตรี
มีวงดนตรีของรุ่นพี่ศิษย์เก่ามาเล่นฟรีให้หนึ่งวง
ติดต่อแกรมมี่ ผ่านสมาคมศิษย์เก่ามงฟอร์ตเชียงใหม่
บิลลี่ ห้าหมื่น เบริด์ หนึ่งแสน และใครอีกคนจำไม่ได้ เจ็ดแสนห้า สรุปว่าบิลลี่ถูกสุด
แล้วเราก็เริ่มหาเงินกัน

ทุกคนเหนื่อย ต้องขอขอบพระคุณเป็นอย่างสูง ณ โอกาสนี้
ทั้งนี้ผมไม่มีโอกาสได้กล่าวขอบคุณ และพูดคุยกับเพื่อนๆทุกคนในที่สาธารณะอีกเลย
ในส่วนของสปอนเซอร์ ได้เงินมาน้อยมาก สังเกตุได้ว่าหนังสือรุ่นเราไม่ค่อยมีหน้าโฆษณาเลย
ทั้งๆที่ถู๊ก ถูก ครึ่งหน้าห้าร้อย เต็มหน้าหนึ่งพัน ประมาณนี้
แล้วเรื่องราวตอนกลางเรื่องก็ดำเนินต่อไป อย่างที่พอจะคาดเดาได้

ในที่สุดพระเอกก็มาตายตอนจบ โดยไม่ได้มีร้อยตำรวจเอกที่ปลอมตัวมา โผล่มาช่วย
ในวันที่นัดสรุปบัญชีกันนั้น มีเรากันสามคน ผม ต๊อก หญิง ปราถนา(เหรัญญิกหนึ่ง)
โดย นก วชิราภรณ์(เหรัญญิกสอง) ไม่ว่าง
สรุปว่ามีเงินได้ทั้งหมด สามหมื่นกว่าบาท ยังขาดอีกประมาณเจ็ดหมื่น
ผมตกที่นั่งลำบากทันที

เพื่อนรู้ไหมว่า ผมติดศูนย์วิชาชีววิทยา อาจารย์เซาะลั้ง
เนื่องจากอาจารย์ที่คุมสอบวันนั้น เข้าใจว่าผมให้เพื่อนลอก
จึงมาร์กหัวกระดาษ ร เพื่อให้มาสอบใหม่ แต่ไม่ได้บอกผม
วันที่ประกาศผลและให้สอบใหม่ ผมมีนัดจะไปคุยกับอ้ายปึ้ง เจ้าของโรงพิมพ์ดารารัตน์ (ก็เรื่องไม่มีเงินจ่ายนี่แหละ)
วันนั้นจึงไม่ได้แต่งชุดนักเรียนมา กะว่าจะเลยไปโรงพิมพ์เลย อีกอย่างถ้ากลับไปบ้าน เปลี่ยนชุด
กลับมาสอบไม่ทันแน่นอน เพราะบ้านอยู่ไกล
ทุกวันนี้ เมื่อมองดูเกรดสลิป เห็นเลขศูนย์ตัวนี้ ก็คิดถึงเรื่องนี้ทุกที

เมื่อผม(คนเดียว)เข้าไปคุยกับเจ้าของโรงพิมพ์ ซึ่งเป็นศิษย์เก่ามงฟอร์ตเช่นกัน เขาก็เข้าใจ
และให้ผมเซ็นต์ชื่อเอาหนังสือออกมา
๑. เพื่อนๆจะแยกย้ายกันกลับบ้าน กระจายกันแล้ว เดี๋ยวแจกไม่ทัน
๒. หนังสือรุ่น พิมพ์ไปแล้ว เก็บไว้ที่โรงพิมพ์ ก็เสียหายเท่ากัน
วันนั้นผมเป็นหนี้ทันที เจ็ดหมื่นกว่าบาท (กะว่า จะหางานทำ ระหว่างเรียน ป.ตรี ใช้หนี้ไปด้วย คงพอไหว)

ผมกลับมาที่โรงเรียน ไม่เห็นใครอีกเลย เหลือตัวคนเดียวแล้ว

ตอนแรกๆนั้น ผมเเละเพื่อนๆบางคน จำได้แต่ นก วชิราภรณ์ห้องสี่ และ ฝน ห้องหก
ได้พยายามจัดกิจกรรมหาเงินกันอยู่สองครั้ง
คือไปขาย ข้าวโพดคั่วกันที่งานโรงเรียนยุพราช ได้เงินมาประมาณหนึ่งหมื่น
แต่เนื่องจากผม ไปเรียนไกลถึง กทม. ติดต่อกับใครๆไม่สะดวก จึงไม่มีใครสานต่อ
เพราะที่โรงเรียนทหาร ห้ามจดหมาย ห้ามโทรศัพท์ ห้ามใครมาเยี่ยม เป็นเวลาปีกว่า
เมื่อกลับมาเมืองเชียงใหม่ ก็ไม่เจอไครแล้ว
ทุกคนได้เป็นนิสิต นักศึกษา สมตามที่ตั้งใจไว้ทุกประการ
ผมเข้าไปเที่ยวใน มช. ก็ไม่รู้จะไปหาใคร กลายเป็นคนแปลกหน้า
ไม่มีข้อมูลว่าใครอยู่คณะไหน มหาวิทยาลัยอะไร
แต่ที่ดีใจ ก็เมื่อได้ข่าวเพื่อนๆเป็นใหญ่เป็นโต
ได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของพลังนักศึกษา อันยิ่งใหญ่

เข้าใจว่า ต้น ณรงค์ ห้องสอง และทรงสิริ ห้องสอง คงทราบเรื่องทีหลัง จากมาสเตอร์ที่โรงเรียน
เพราะอ้ายปึ้ง คงรอไม่ไหว จึงได้เข้าไปคุยกับทางโรงเรียนเกี่ยวกับเรื่องนี้

กระผมต้องกราบขออภัยเพื่อนๆทุกคนที่ทำให้ชื่อเสียงของรุ่นเราป่นปี้ไปด้วยมือของกระผม 
กระผมขอรับผิดแต่เพียงผู้เดียว
และขอขอบคุณ ต้น และเพื่อนๆทุกคน ที่ช่วยทำให้เรื่องมันจบ
ต้องขออภัยที่ต้องมาเหนื่อยกันรอบสองตอนเรียนมหาวิทยาลัย
ผมรู้สึกเสียใจจริงๆที่ไม่ได้เรียนมหาวิทยาลัยดังเช่นเพื่อนๆ

จบแล้ว มันจบแล้ว
เหลือเพียงประวัติศาสตร์ ความทรงจำ และฝันร้ายของผู้คน
 


 
 



ออฟไลน์ Poramet

  • ประถม MC 27/30
  • ***
  • กระทู้: 281
  • ถูกใจ: +0/-0
คุณสุดยอดแล้ว คิงทำฮื้อรุ่นนักที่สุดละ คิงรอการคาราวะจากเพื่อนดั้ยเลย

ออฟไลน์ korokoso

  • Sophomore MC27/30
  • **
  • กระทู้: 2,221
  • ถูกใจ: +0/-0
  • ไปทะเลกันดีก่า
โอ๋..! จัดงานคาราวะเพื่อนๆกันดีก่า 555 (ก๋างโต้งสัญจร ตอน เลี้ยงลูกสาวร่วมโลก ) 555
หนึ่งมิถุนา จาไปเรียนที่เชียงใหม่นะเออ

ออฟไลน์ Chat601

  • Freshman MC 27/30
  • *
  • กระทู้: 1,172
  • ถูกใจ: +0/-0
สำหรับเรา หนังสือรุ่นเป็นของมีค่า (มันเข้ากรุงเทพฯ มาพร้อมๆ กับเราเลยนา)
ถ้าเราเป็นหนึ่งในคนที่ไม่ได้ช่วยอะไรเพื่อนเลยในตอนนั้น
มีส่วนสร้างความทรงจำเลวร้ายบางอย่างในชีวิตเพื่อน..  ก็ขอโทษด้วย
และขอบคุณมากที่เพื่อนๆ ทุกคนได้เหน็ดเหนื่อยทำมันมา

ป.ล.
1. เรื่องนี้ทำให้อยากรู้จักต๊อก วินสันให้มากขึ้น และอยากรู้ว่า เขาทำอะไร อยู่ที่ไหน ในเวลานี้
(ออกแนวเป็นห่วง เมื่อรู้ความจริงว่า ที่แท้เขาเป็นผู้ช่วยพระเอกเชียวนะ)
2. เรื่องนี้ทำให้รู้ว่า ท่านกัปตันหนุ่ม (ไม่รู้หนุ่มหรือเปล่า แต่ชื่อหนุ่ม)
ติดตามข่าวคราวและเข้ามาฟังเพื่อนๆ คุยกันอยู่เสมอ แม้จะไปมาไร้ร่องรอย  ดีใจ ดีใจยิ่งนักท่าน และ
3. เราเคยเลือกตั้งประธานนักเรียน และกบเคยได้ด้วยเหรอ จำไม่ได้เลยอันนี้

ออฟไลน์ อุเทน47

  • Senoir MC27/30
  • ****
  • กระทู้: 8,403
  • ถูกใจ: +0/-0
เป็นเรื่องที่ผมไม่เคยพูดกับใครที่ไหนเลย เก็บไว้ในใจตนเองมาสิบกว่าปี เพราะคิดว่าคงจะไม่มีใครอยากจะฟังนี้

กระผมต้องกราบขออภัยเพื่อนๆทุกคนที่ทำให้ชื่อเสียงของรุ่นเราป่นปี้ไปด้วยมือของกระผม 
กระผมขอรับผิดแต่เพียงผู้เดียว
และขอขอบคุณ ต้น และเพื่อนๆทุกคน ที่ช่วยทำให้เรื่องมันจบ
ต้องขออภัยที่ต้องมาเหนื่อยกันรอบสองตอนเรียนมหาวิทยาลัย
ผมรู้สึกเสียใจจริงๆที่ไม่ได้เรียนมหาวิทยาลัยดังเช่นเพื่อนๆ

จบแล้ว มันจบแล้ว
เหลือเพียงประวัติศาสตร์ ความทรงจำ และฝันร้ายของผู้คน
 

สหายเก่าเล่าความหลัง.....เบื้องลึกอีกด้านหนึ่งที่เราไม่เคยทราบ
ดีแล้ว...ถึงแม้มันจะเจ็บปวด...แต่เราก็เข้าใจสหายร่วมรบ
เราฝ่าสมรภูมิร่วมกันมากะสหายหลายงาน
ถ้าสหายเล่าให้เราฟังบ้าง...ในตอนนั้น
เราอาจจะช่วยแบ่งเบาภาระของสหายได้บ้าง...ไม่มาก

เราไม่ได้รู้สึกว่าชื่อเสียงของรุ่นเราป่นปี้นะ
ไม่เคยได้ยิน...ว่าใครมาว่าให้รุ่นก๋างโต้งในทางที่เสียหาย
จงภูมิใจเถอะสหาย...ที่นายได้เสียสละ รับภาระอันหนักอึ้ง
และขอให้บาดแผลจากสงคราม...ที่สหายได้รับนั้น
จางหายไปจากความทรงจำ...เสียที

------------------------------

ไม่ทราบว่าเพราะเหตุนี้รึเปล่าจึงทำให้มีหน้านี้ในหนังสือรุ่น
ตอนนั้นเราไม่รู้จริงๆวะ จนกระทั่งผ่านไปกว่าสิบเจ็ดปี
 


ออฟไลน์ อุเทน47

  • Senoir MC27/30
  • ****
  • กระทู้: 8,403
  • ถูกใจ: +0/-0
 ;D เพิ่งจะสังเกตุว่า ขาประจำเวปบอร์ด ปรากฏกายอยู่ในรูปข้างบนตั้ง 3 คน
อ.โก้ 603 คนนั่งใส่แว่น(จำตัวเองได้มั้ย)
แจ็ค  602 คนถอดเสื้อ
เราเอง 602 เสื้อลายพราง

ออฟไลน์ Chat601

  • Freshman MC 27/30
  • *
  • กระทู้: 1,172
  • ถูกใจ: +0/-0
นั่นสิ ไม่เคยได้ยิน ไม่เคยรู้สึกเหมือนกัน ว่าชื่อเสียงรุ่นเราป่นปี้



ออฟไลน์ korokoso

  • Sophomore MC27/30
  • **
  • กระทู้: 2,221
  • ถูกใจ: +0/-0
  • ไปทะเลกันดีก่า
;D เพิ่งจะสังเกตุว่า ขาประจำเวปบอร์ด ปรากฏกายอยู่ในรูปข้างบนตั้ง 3 คน
อ.โก้ 603 คนนั่งใส่แว่น(จำตัวเองได้มั้ย)
แจ็ค  602 คนถอดเสื้อ
เราเอง 602 เสื้อลายพราง
จำได้สิเพื่อน คือตอนนั้นอยู่ฝ่ายศิลป์น่ะ โดนหญิงปลาบึก ลากเข้าไปช่วยงาน (ตอนนั้นตูหนัก 52 เองง่ะ ตอนนี้ตูหนัก 86 แล้ว ไม่รู้ไปกินควายที่ไหนมาว่ะ เศร้า )
หนึ่งมิถุนา จาไปเรียนที่เชียงใหม่นะเออ

ออฟไลน์ korokoso

  • Sophomore MC27/30
  • **
  • กระทู้: 2,221
  • ถูกใจ: +0/-0
  • ไปทะเลกันดีก่า
นั่นสิ ไม่เคยได้ยิน ไม่เคยรู้สึกเหมือนกัน ว่าชื่อเสียงรุ่นเราป่นปี้



เห็นด้วยกะป้าฉัตร์อ่ะ ไม่เคยรู้สึกและไม่เคยที่จะคิดเลยว่าชื่อเสียงรุ่นเราป่นปี้ (มีแต่จ้องจะปี้ป่นล่ะไม่ว่า 555 )
ปล.ไปล่ะ ไปตรวจงานเด็กก่อน
หนึ่งมิถุนา จาไปเรียนที่เชียงใหม่นะเออ

ออฟไลน์ sahai

  • Good girl goes to heaven,
  • มัธยมต้น MC 27/30
  • ****
  • กระทู้: 517
  • ถูกใจ: +0/-0
  • Bad girls go everywhere.
สายข่าว รายงานมาว่า
มาสเตอร์โถ (ขออภัยที่เอ่ยนาม)
ได้กล่าวกับรุ่นน้อง (ศิษย์ปัจจุบันขณะนั้น)
ว่ารุ่นเราติดหนี้โรงพิมพ์ เป็นหนี้เป็นสินล้นพ้นตัว
อย่าได้ทำเป็นเยี่ยงอย่าง

ประมาณนี้
แต่หนังสือของรุ่นน้องถัดมาเจ๋งกว่าเราเยอะ
ใครมีโอกาสได้เห็นบ้าง

ออฟไลน์ Tooktik

  • อนุบาล MC 27/30
  • **
  • กระทู้: 85
  • ถูกใจ: +0/-0
คิดอะไรกันมากมาย เธอไม่เคยอยู่คนเดียวซักหน่อย  เพื่อนห้อง 4 ตอนนั้นรู้สึกจะเจียงมั๊ง ก็ระดมเงินจากเพื่อนเรื่องนี้เหมือนกัน ( นานมากจำไม่ได้ )  เราจำได้แต่ว่าเธอจะเป็นตัวตั้งตัวตีเรื่องดี ๆ ตั้งหลายเรื่อง จำ Project Hand in hand to the same goal ตอน ม. 6 ได้ไม๊ แล้วอีกตั้งหลายเรื่อง ที่ห้องเรามีเรื่องดี ๆ ร่วมกันมาก อย่างน้อยกลุ่ม 4 อัป 3 อู๊ด ตอนนั้นก็สนิทกันมากนะ ถึงตอนนี้จะห่าง ๆ กันไปตามภาระหน้าที่ แต่อย่างน้อยเราก็ยังตามจองเวรเธอตลอดเวลา ไม่ว่าเธอจะอยู่ในรั้วโรงเรียนนายเรืออากาศ ตอน อยู่ ลพบุรี ( ที่ถ่ายรูปหน้าบ้านพักเธอที่มีประวัติผี แล้วถ่ายไม่ติดน่ะ พอกลับมากทม. ก็ถ่ายได้น่ะ ) ไหนจะตอนอยู่จังหวัดไหนอีกก็จำไม่ได้  เคยตามไปที่ห้องพักที่ดอนเมืองก็เคย ( ไปกับดำนะจ๊ะ ) ไม่ต้องซีเรียสอะไรเลย ถ้าโดนจับอีกจะให้สามีไปประกันให้ไม่ต้องกัว อิอิ 

ออฟไลน์ Chat601

  • Freshman MC 27/30
  • *
  • กระทู้: 1,172
  • ถูกใจ: +0/-0
 ;D ขำๆ น่า ปัญหาก็แก้ไขได้แล้ว ไม่ได้หนีหนี้สักหน่อย
มาสเซอร์เขาคงเป็นห่วงภาพลักษณ์โรงเรียนน่ะ

ตอนห้องเราไปเที่ยวเชียงราย ครูประจำชั้นเรา (เอ่ยชื่อดีไหมเนี่ย) สมัยนั้นได้ชื่อว่าเป็นขี้เมาตัวยงคนหนึ่ง
กลางคืนกินเหล้า (ก็ทั้งครูทั้งนักเรียนน่ะแหละ) ตอนเช้าไปเที่ยวพิพิธภัณฑ์เชียงแสนกัน
วงฉิ่งฉาบของพวกเราบรรเลง มาสเซอร์ท่านก็นึกสนุก รำป้ออยู่หน้าพิพิธภัณฑ์
ยิ่งพวกเราเชียร์ แกก็ยิ่งรำใหญ่
จังหวะนั้นมีรถบัสนักเรียนต่างจังหวัดแล่นเข้ามา 1 คันพร้อมนักเรียนกลุ่มใหญ่
ม.โถ รีบกระซิบบอกพวกเราว่า  ถ้าใครถาม หื้อบอกว่า ไอ่นี่มันเป๋นภารโรงเน่อ อายเปิ้น  ;D

งานปิ๊กมงฟอร์ตบ้านเฮาคราวนี้ ยกพวกไปเคลียร์กับ ม.โถ กันดีไหมเพื่อน
(ไปสวัสดีแกน่ะ อย่าคิดมาก)
งานมีเมื่อไหร่ รบกวนฝ่ายประสานงานนำประกาศมาติดแจ้งด้วยนะ

ออฟไลน์ jackthairath39

  • jackthairath39@ovi.com
  • Freshman MC 27/30
  • *
  • กระทู้: 1,870
  • ถูกใจ: +0/-0
    • บริรักษ์ นิลนาคะ (แจ๊ค) 304/27 602/30
มันจบไปแล้วสหาย แต่มันเป็นบทเรียน บางอย่างควรทำก็ควร บางอย่างไม่ควรทำก็ไม่ต้องทำ อย่าไปคิดเองว่ามันหมูไปหมด อย่าคิดแทนคนอื่นเลย ขอโทษที่แสดงความเห็นแบบนี้นะ สหาย

ออฟไลน์ Chat601

  • Freshman MC 27/30
  • *
  • กระทู้: 1,172
  • ถูกใจ: +0/-0
โครงการ Hand in hand, the same goal คือไรเหรอยัยติ๊ก?
เคยร่วมแต่โครงการ "นกฮูกกลับใจ" (ใครเป็นคนริเริ่ม ใครเป็นคนตั้งชื่อ น่ารักมาก)
ซึ่งโครงการดำเนินได้ไม่เท่าไหร่ก็ต้องล้ม เพราะนกฮูกนั่งเรียนกันคอพับคออ่อน
(ข้าพเจ้าคนหนึ่งละ ตามอ.สกนธ์ไม่ทันด้วย ยิ่งโง่ๆ อยู่ พูดเร็วอี๊อ๋าย)
แล้วจำนวนนกฮูกในชั้นเรียนก็เพิ่มขึ้นฮวบๆ เพราะมันเหนื่อยน่ะ เรียนมาทั้งวันแล้วต้องมานั่งเรียนภาคค่ำอีก
แล้วก็กั๊ว กัว โรงเรียนเปลี๊ยว..เปลี่ยว เลิกเรียน 4 ทุ่มเงี้ย ยิ่งสวยๆ อยู่ด้วย
(ไปเธคปลอดภัยกว่า)

ป.ล. หมู่คิงเป็นสหายร่วมรบในสงครามอะไรกันฟะ สงครามคอมมูหน่อย (คล้ายๆ คอมมูนิด) หรือเปล่า

ออฟไลน์ jackthairath39

  • jackthairath39@ovi.com
  • Freshman MC 27/30
  • *
  • กระทู้: 1,870
  • ถูกใจ: +0/-0
    • บริรักษ์ นิลนาคะ (แจ๊ค) 304/27 602/30
ขอบใจสหายวะ แม้ในใจฮาอยากด่าจังว่าทำกันทำไม้ ให้เปลืองเวลา เปลืองเงิน แล้วมันต้องทำจริงๆ เหรอ
ไหน ๆ มันผ่านไปแล้วก็ผ่านไป ขอบใจสหายอีกทีอย่างแรง ๆ และขอโทษที่เคยว่าสหายเอาไว้หลายเรื่อง
เมียเอ็งสบายดีไหม?

ออฟไลน์ jackthairath39

  • jackthairath39@ovi.com
  • Freshman MC 27/30
  • *
  • กระทู้: 1,870
  • ถูกใจ: +0/-0
    • บริรักษ์ นิลนาคะ (แจ๊ค) 304/27 602/30
มาสเตอร์โถนี่แหละ แสบ ?

ออฟไลน์ jackthairath39

  • jackthairath39@ovi.com
  • Freshman MC 27/30
  • *
  • กระทู้: 1,870
  • ถูกใจ: +0/-0
    • บริรักษ์ นิลนาคะ (แจ๊ค) 304/27 602/30
ขอถลกมาสเตอร์โถอีกที แสบสนิทจริง ๆ คนนี้ ยังอยู่ไหมละ

ออฟไลน์ jackthairath39

  • jackthairath39@ovi.com
  • Freshman MC 27/30
  • *
  • กระทู้: 1,870
  • ถูกใจ: +0/-0
    • บริรักษ์ นิลนาคะ (แจ๊ค) 304/27 602/30
ครูบางคนน่าไหว้ บางคนเฉย ๆ เดินผ่านก็งั้น ๆ

ออฟไลน์ jackthairath39

  • jackthairath39@ovi.com
  • Freshman MC 27/30
  • *
  • กระทู้: 1,870
  • ถูกใจ: +0/-0
    • บริรักษ์ นิลนาคะ (แจ๊ค) 304/27 602/30
เอาซิ ตามตัววินสันมาซิ วีรบุรุษ หรือนายหน้า ?

ออฟไลน์ Chat601

  • Freshman MC 27/30
  • *
  • กระทู้: 1,172
  • ถูกใจ: +0/-0