Montfort27

Montfort 27 ของเรา => ห้องเก่าเล่าความหลัง => ข้อความที่เริ่มโดย: Putsiland ที่ มีนาคม 10, 2009, 01:19:22 PM

หัวข้อ: คนฉลาดตอบคำถาม
เริ่มหัวข้อโดย: Putsiland ที่ มีนาคม 10, 2009, 01:19:22 PM
คนฉลาดที่ผมพูดถึงคีอท่าน ดร.สุบิน ปิ่นขยัน
ปีที่ผมถามท่าน ท่านดำรงตำแหน่ง รัฐมนตรี
ว่าการกระทรวงศึกษาธิการครับ
คนถามแน่นอนผมเองครับ ตอนนั้นอยู่ม.๓
เกีอบจบแล้ว.........
หัวข้อ: Re: คนฉลาดตอบคำถาม
เริ่มหัวข้อโดย: เก่ง หล่ายดอย ที่ มีนาคม 10, 2009, 01:52:47 PM
 ????  ไรหว่าน้าต๊อก อย่าให้ค้างอีกเด้อ  :smile9:
หัวข้อ: Re: คนฉลาดตอบคำถาม
เริ่มหัวข้อโดย: Putsiland ที่ มีนาคม 12, 2009, 04:13:32 PM
เหตุเกิิดที่กรุงเทพครับ ตอนนั้นหมู่เฮาอยู่ ม.๓ครับ
เหตุเกิดหลังจากที่วง MC BAND ได้รับรางวัลชนะเลิศ
ปีที่๓ติดต่อกัน หลังจากแข่งขันเสร็จทางสมาคมศิษย์เก่ามงฟอร์ต
ท่านใจดีพาไปเลี้ยงที่ร้านอาหารตรงใกล้ๆสยามนะครับ
ตอนนี้ไม่มีแล้วครับ เขาพังเป็นห้างสรรพสินค้าไปแล้ว

ถ้าใครอ่านบทความเกี่ยวกับ MC BAND ที่อ้ายเก๋ก็อบปี้
มาจากเวปย์รุ่นอ้าย ๒๔ ที่เขียนโดย อ้ายเด็จ๒๔ ที่พูดถึง
รุ่นอ้ายมงฟอร์ตที่ชึออ้ายปั๋น อ้ายปั๋นแก้คว้าป้ายมงฟอร์ต
มาถือไว้ เพราะกลัวว่าเดี๋ยวไปกินเลี้ยงต่องานสมาคมศิษย์
เก่าแล้วเปิ้นบ่อฮื้อเข้าหาว่ามั่วนิ้ม นั่นแหละครับงานเดียวกัน

ตอนนั้นพวกผมยืนรอพวกนักดนตรีที่เอาของไปเก็บที่รถบัสย์
ให้มาพร้อมกันเพี่อจะเข้าไปกินข้าว ช่วงที่รออยู่นั่นเองผมเหลีอบ
ไปเห็นท่าน ดร.สุบิน ปิ่นขยัน เดินยิ้มตรงมาทางที่พวกผมยีนอยู่
แล้วท่านก็เข้ามาแสดงความยินดี ท่าทางท่านอบอุ่นครับเป็น
คนยิ้มง่ายอัธยาใสดีครับ ตัวผมกับพวกนักดนตรีด้วยกัน
ก็ออกจะประหม่ากันไปหมด ก็ใครจะไปรู้ละครับว่าอยู่ดีๆจะได้
คุยกับคนระดับรัฐมนตรีว่าการในระยะเผาขนโดยไม่ได้นัดหมาย

พอท่านเดินตรงที่ผมยีนอยู่ ไม่รู้ว่าผมคิดได้ไง ถึงถามท่านไปแบบนั้น
คีออย่างนี้ครับ

ตัวผม "ท่าน ดร.สุบิน ครับขอผมอนุญาติถามอะไรสักอย่างได้ไหมครับ"
ท่าน ดร.สุบิน "ได้ครับถามมาเลย"
ตัวผม "ทำยังไงครับถึงจะได้เป็นรัฐมนตรีว่าการครับ"

เท่านั้นแแหละเงียบกันทั้งวง อ้ายใช้รุ่นพี่เราMC24 หันมามองหน้าผม
ทำตาเขม็งใส่พร้อมกับค่าผมเสียงอยู่ในลำคอ "ไอ้ต็อกมึงถามอะไรวะเนี้ย"

ผมคิดในใจ "เอาแล้วกูงานนี้ เล่นรัฐมนตรีว่าการซะ"  และในเวลาเสี้ยววินาทีเดียวกัน
ผมก็เหลือบไปเห็นตำหรวจอารักขาเต็มไปหมด ทั้งๆที่ตอนเดินมาก็ไม่เห็น
มาเห็นตอนหลุดปากไปแล้ว อย่าเข้าใจผิคนะครับ ตำหรวจอารักขาท่าน
ก็ยีนอยู่อารักอย่างนั้นไม่ได้ทำอะไรผมหรอก ผมนะเสียวไปเอง

นี่ถ้าท่าน ดร.สุบิน เกิดผ่านมาอ่านบทความนี้ กระผมต้องกราบขออภัย
ไม่ได้อยากลองของหรีออะไรทั้งนั้นครับ จรึงๆแล้วผมคงอยากจะถามว่า
ทำอย่างไรถึงจะประสบย์ความสำเร็จในชีวิตได้อย่างท่านมากกว่า เพราะ
ตอนนั้นใกล้จบม.๓แล้ว ในจิตใต้สำนึกผมคงอยากจำไปใช้เป็นแนวทางอะไร
ทำนองนั้น แต่เพราะการได้เจอท่านโดยบังเอิญและประหม่าไม่มีเวลาตั้งตัว
มันเลยออกมาทำนองนี้แหละครับ คีอยังไม่ค่อยฉลาดนะครับ

ปฐิกริยาอย่างแรกที่ท่านตอบรับคำถามของผมคีอ ท่านยิ้มครับ รอยยิ้มของท่าน
อบอุ่นและจริงใจครับ ท่านมองหน้าผมอยู่ไม่ถึงวินาทีแล้วท่านถามผมกลับอย่างนี้

ท่าน ดร.สุบิน"ตอนนี้เล่นเครี่องดนตรีอะไรครับ"
ตัวผม "เป่าแซ็กย์ครับผม"
ท่าน ดร.สุบิน "อ๋อ...ได้เป็นแน่นอนครับเพราะตอนผมเล่นวงแบนย์สมัยก่อนผมแค่ตีกลอง
แต็กย์ เป่าแซ็กย์ยากกว่าแยอะได้เป็นแน่นอน"

ท่านตอบคำถามแบบว่าถ้าเป็นหมากฮอตก็กินสามตัวรวดแล้วเข้าฮอตไปเลย
เรียกเสียงหัวแระจากทุกคนแล้วท่านก็เดินเข้าไปในงาน
ส่วนคำตอบที่ท่านให้กับผมนั้นวิ่งเล่นอยู่ในหัวผมอยู่หลายปี
จนมาอยู่ที่อเมริกาได้เจอคนเก่งในระดับอินเตอร์ตอบคำถาม
ทุกครั้งทีมีคนตอบทำนองนี้ผมจะนึกถึงท่าน ดร.สุบินเสมอครับ

ขอยกตัวอย่างเรี่องหนี่งครับ คนตอบคำถามเป็นหมอผ่าตัค
ทางสมองคนอเมริกันเชื้อสายยิวครับ คนถามตัวผมเอง
คำถามคนละเรี่องกันแต่ผลลัพย์เหมีอนกันกับที่ท่าน
ดร.สุบิน ตอบผมยังไงยังงั้น.......ผมยีมมุขนี้ใช้ทีไรฝรั่งฮากันตรึม

เรี่องมันเป็นอย่างงี้ครับ


 



หัวข้อ: Re: คนฉลาดตอบคำถาม
เริ่มหัวข้อโดย: Mor-Rim-Doi ที่ มีนาคม 12, 2009, 07:22:42 PM
อ้าว...!!

กำลังจะไคลแม็กซ์

กลับบ้านเฉย
หัวข้อ: Re: คนฉลาดตอบคำถาม
เริ่มหัวข้อโดย: Putsiland ที่ มีนาคม 12, 2009, 09:13:34 PM
อ้าว...!!

กำลังจะไคลแม็กซ์

กลับบ้านเฉย
ใจ๋เย็นอ้ายเครี่องผมกดได้ทีละตัว
หัวข้อ: Re: คนฉลาดตอบคำถาม
เริ่มหัวข้อโดย: Putsiland ที่ มีนาคม 12, 2009, 11:30:02 PM
ต่อครับ

ประมาณปีที่แล้วผมรู้จักกับหมอท่านหนึ่ง
ท่านกลับมาเยี่ยมคุณแม่ท่าน North Wilmington, DE
บ่อยมาก ท่าทางท่านเหมีอนครูใหญ่คีอดุๆเจ้าระเบียบ
ที่สุดในโลกและไม่ค่อยเคยชินกับคำปฐิเสธทุกรูปแบบ
แปลเป็นไทยอีกรอบคีอขออะไรต้องได้

แกชอบกินซูชิครับ ทุกครั้งที่แกมาลูกน้องผมจะบ่น
และไม่ค่อยอยากเสริฟย์แกสักเท่าไรเพราะแกจุกจิกนะครับ
และตัวผมกับแกก็บุฟเพสันนิวาสกันจริงๆ เพราะทุกครั้งที่แกมาผมจะอยู่
สาขานี้พอดี ก็เลยเป็นผมนี่แหละที่ต้องรับหน้าท่านอยู่
บ่อยๆครับ

พอเริ่มคุยกับท่านได้ความว่าท่านเป็นหมอผ่าตัดทางสมองอยู่
ที่ U PENN นะครับ แต่ตอนนี้แต่งงานอีกรอบกับสาวบราซิล
แล้วทั้งสอนและผ่าตัดอยู่ที่นั่น ถ้ามีเคสย์สำคัญที่อเมริกาท่าน
ก็จะถูกเรียกกลับอะไรทำนองนั้น

มีอยู่ครั้งหนี่งผมเกิดถามคำถามไปกินใจแกหรีอยังไงไม่รู้
ท่านออกอาการทันทีครับ คีอเปลี่ยนจากอาจารย์ใหญ่เป็น
อ้ายหมอริมดอยนะครับ คีอยิ้มกรุ่มกริมที่ริมฝีปากท่าทาง
ออกจะมีความสุขติดเรท R

ผมแค่ถามท่านว่าสาวบราซิลเป็นไงมั่งแค่นั้นแหละ คำตอบ
ที่ได้อุปมาเหมีอนนำ้ป่านะครับ ไหลแรงจนขนาดเขี่อน
HOVER DAM ยังเอาบ่อยู่ ถ้าให้เล่ารายละเอียด
คงต้องตั้งกระทู้ใหม่นะครับ ผมคิดว่าหมู่เพี่อนชายทุก
ท่านคงพอมีความรู้อยู่แล้ว แต่ถ้าอยากได้ข้อมูลเพิ่มเติม
ส่ง E mail ไปที่ Morthailand@yahoo.com เจ้าหน้าที่
ของเราพร้อมบริการตลอด ๒๔ ชั่วโมง

ยิ่งพบปะบ่อยครั้งเข้าผมกับแกก็เริ่มหมดมุขลงไปทุกที
คีอคุยกันบ่อยนะครับ บางทีท่านเอารูป Penn House
ที่แกอยู่ที่บราซิลมาให้ดู รูปครอบครัวแกมั่ง รูปหาดแถว
บ้านแกอยู่มั่ง บางทีก็รูปสาวบราซิลมั่ง แต่รูปสาวบราซิล
นี่ท่านฉลาดนะครับท่านจะเอามาจากโพสย์กาดย์เท่านั้น
เผลอไปวางไว้ไหนยังดูดีเลยเพราะใครจะไปสงสัยโพสย์
กาดย์ละอ้าย คนมันฉลาดนะครับ

และแล้ววันหนี่งท่านก็เดินมาบอกผมว่าท่านต้องกลับ
บราซิลแล้ว ผมเลยบอกท่านว่ามี้อนี้ผมเลี้ยงส่งแล้วกัน
อย่างที่บอกนั่นแหละครับว่าผมกับแกเริ่มหมดมุขกันแล้ว
บวกกับท่านกำลังกลับบ้าน เสียงลูกน้องแอบดดีใจออกนอก
หน้าว่า"Thank God"

แล้วคำถามสุดท้ายก็มาถึงครับ
ตัวผม "หมอครับทำไมคนยิวถึงฉลาดครับ เท่าที่ผมอ่านประวัติ
ศาสย์ดู ชนชาติที่ถูกตามล่าทำทำลายล้างมาเป็นพันๆปี น่าจะ
สูญพันย์ไปตั่งนานแล้ว แต่นี่ยังอยู่รอดอยู่ได้และยังอิทธิพลต่อ
คนทั้งโลกด้วย ทั้งที่ประชากรก็น้อยกว่าประเทศไทยตั้งเยอะ"

คุณหมอตอบ " ตอนนี้ประเทศไทย พศ. อะไรแล้ว"
ผมตอบ "คงประมาณ ๒๕๐๐ นะครับ ผมไม่แน่ใจ
เพราะไม่ได้เขียน พศ. นานแล้ว แต่ก็ประมาณนี้นะครับ"
คุณหมอตอบ "ตอนนี้ ปีศักราสของยิวประมาณ ห้าพันกว่า
ผมจำไม่ได้ว่า ห้าพันเท่าไหร่ สมมุติว่าปีห้าพันตรงตัวเลยแล้วกัน
คุณลองเอาห้าพันลบสองพันดูเหลีอเท่าไหร่นั่นคีอจำนวนปี
ที่คนยิวต้องรอคอยกิน ผัดไทยนะครับ"

ผมกับแกตัวแหระลั่นร้านแล้วคุณหมอก็เดินผ่านหน้าผม
อย่างช้าๆไปนั่งกินข่าวต่อที่โต๊ะ ส่วนตัวผมยืนยึ้มคิดอยู่ในใจว่า
"กูโดนอีกแล้ว"

ท่านตอบแบบกินสามตาเข้าฮอตเหมีอนท่าน ดร.สุบิน ไม่มีผิด
เดี๋ยวผมจะกลับมาบอกว่าที่สามตาเข้าฮอตมันคีออะไร
ขอไปทำงานก่อน....



หัวข้อ: Re: คนฉลาดตอบคำถาม
เริ่มหัวข้อโดย: ม.ว. ๑๓๓๓๖ ที่ มีนาคม 13, 2009, 09:29:29 AM
ตอนที่เจอ ดร.สุบิน ปิ่นขยัน
ฮาไป อยู่ ตงไหน วะ
จำ บ่ ได้ เลย
แก่ละ....
หัวข้อ: Re: คนฉลาดตอบคำถาม
เริ่มหัวข้อโดย: Putsiland ที่ มีนาคม 13, 2009, 09:38:19 AM
ผมว่าอ้ายกำไถ้กำ๋ลังลงรถหรีอบ่อั้นก่อจ้วย ม.พินัย
เก็บเครี่องอยู่ตี้รถบัสย์ก้าอ้าย
 :no1: :no1: :no1: :no1:
หัวข้อ: Re: คนฉลาดตอบคำถาม
เริ่มหัวข้อโดย: เก่ง หล่ายดอย ที่ มีนาคม 13, 2009, 01:35:50 PM
อ้ายต๊อก ผมถ้าจะหง้าวแล้วล่ะ บ่เกทตึงสองคำตอบเลยง่ะ  :งง:
หัวข้อ: Re: คนฉลาดตอบคำถาม
เริ่มหัวข้อโดย: Mor-Rim-Doi ที่ มีนาคม 13, 2009, 05:32:31 PM
เห็นด้วยครับอ้ายเก่ง
หยั๋งมาหง้าว
หัวข้อ: Re: คนฉลาดตอบคำถาม
เริ่มหัวข้อโดย: เก่ง หล่ายดอย ที่ มีนาคม 13, 2009, 09:26:34 PM
เออ...  ???? อ้ายหมอครับที่ว่าหยั่งมาหง้าวนี่หมายถึงใครครับ
หมายถึงผมหรือปล่าวครับ ถ้าแม่นก่อคงต้องยอมฮับว่าหง้าวแต้ๆ ครับ บ่เกทเลยสักมุขแต้ๆ ครับ  -09 -02
หัวข้อ: Re: คนฉลาดตอบคำถาม
เริ่มหัวข้อโดย: เด็กหอ 008 ที่ มีนาคม 25, 2009, 08:13:01 PM
โอ้ย  มันๆๆๆๆ  ผมเจื้อว่าหลายๆคนตี้อ่านมาใคร่ฮู้ ขนาดว่าคนยิวหยังมารอกิ๋น ผัดไทย เสียดาย บ่มีโอกาดเอาแก๋งหน่อใส่ผักหละกับฮ้าหื้ออ้ายยิวฮั่นกิ๋น เนาะ รออ่านคำตอบอยู่เน้อ