บันทึกคำให้การของชายบ้าเหล้า

[เก่ง หล่ายดอย]

ในโอกาสที่กลุ่มมักเหล้าคลับของเรากำลังจะเดินทางมาครบ 10 ปี
ผมขอถือโอกาสเขียนเรื่องเล่าสนุกๆ ให้เพื่อนๆ ได้อ่านกันสักเล็กน้อยนะครับ
สนุกหรือไม่สนุกคงไม่ว่ากันเนาะ

บันทึกคำให้การของชายบ้าเหล้า #1
***คำเตือน*** ไม่เหมาะสำหรับผู้ที่มีโควต้าในการอ่านไม่เกิน 7 บรรทัด

สุรา หรือ เมรัย แปลว่า เหล้า บางคนก็ว่าเป็นเหมือนน้ำทิพย์ที่มนุษย์สร้างสรร หากดื่มแต่พอเหมาะก็เหมือนช่วยให้ผ่อนคลาย และผ่านวันเวลาอันแสนสุขหรือทุกข์ไป หากดื่มมากเกินไปก็ทำร้ายร่างกายเราบั่นทอนทั้งชีวิตและสติปัญญา

สมัยยังเด็กเรามักจะเห็นผู้ใหญ่เวลามีงานรื่นเริงมักใช้สุรามาเป็นส่วนหนึ่งในการแสดงความยินดี
ครั้นเมื่อเด็กอย่างเราอยากที่จะมีส่วนร่วมมักถูกดุหรือบอกกล่าวว่า "ดื่มเหล้าไม่ดี"
ด้วยความสงสัยของเด็กน้อยก็มักตั้งคำถามในใจว่า "ถ้ามันไม่ดีแล้วทำไมผู้ใหญ่ถึงได้ดื่มกินกัน"
แต่ก็ไม่เคยเอ่ยคำถามนั้นออกมา
สิ่งที่พอจะทำได้ในเวลานั้นก็แค่เอา Cola ผสมกับโซดา หรือ น้ำอัดลมสีใสเพื่อให้สีออกมาใกล้เคียงกับเหล้าแล้วสมมติกันเล่นๆ ว่ากำลังดื่มน้ำทิพย์อันแสนวิเศษนั้นแทน

ผ่านวันเวลาต่อมาเมื่อเริ่มเติบใหญ่ขึ้นเริ่มเข้าสู่วัยรุ่นที่อยากรู้อยากเห็นและอยากลอง มีเพื่อนฝูงมากขึ้น เริ่มมีความอยากลิ้นลองรสชาติน้ำทิพย์อันแสนวิเศษนั้นตามวัย จนกระทั้งสบโอกาสเมื่อคราวออกค่ายอาสาพัฒนาในคืนอันหนาวเหน็บ เพื่อนที่นอนอยู่ข้างๆ คงเห็นว่าเรานอนพลิกตัวไปมาด้วยความหนาวจึงค่อยๆ หยิบน้ำทิพย์ที่ว่า บรรจงส่งให้พร้อมกับบอกว่า "จิบแก้หนาวสักหน่อยสิ"
นั่นเป็นครั้งแรกที่ผมได้สัมผัสกับมัน สิ่งที่รู้สึกและสัมผัสได้ คือ ความขมในครั้งแรก ตามด้วยกลิ่นโมลาส คาราเมลหวานๆ ที่ตามมา และความร้อนวูบวาบที่ส่งผ่านไปทั่วทั้งร่างกาย นี่นะหรือน้ำทิพย์ที่เราใฝ่ฝันอยากลองมานาน....

นั่นคือประสบการณ์ครั้งแรกของผมกับสิ่งที่เรียกว่า "เมรัย"
#10ปีมักเหล้าคลับ
to be continued ...

ขอบคุณประสบการณ์แรกที่เพื่อนมอบให้ พี่น่อง 304/27 605/30
ภาพประกอบ เมรัยยี่ห้อแรกที่ได้เคยลิ้มลอง

[เก่ง หล่ายดอย]

บันทึกคำให้การของชายบ้าเหล้า #2
***คำเตือน*** ไม่เหมาะสำหรับผู้ที่มีโควต้าในการอ่านไม่เกิน 7 บรรทัด

ครั้งแรกกับวิสกี้ชั้นดีในชีวิต ตามประสาวัยรุ่นทั่วไปจะมีโอกาสจิบวิสกี้ชั้นดีก็คงยาก ช่วงนั้นก็ได้แต่ลิ้มลองสุราในประเทศ บ่อยที่สุดก็ แม่โขง แสงโสม ไม่พ้นพวกนี้ จนกระทั่งโชคชะตาได้นำพามาให้ผมได้รู้จักกับผู้ใหญ่ท่านหนึ่งเป็นอาจารย์หมอผู้ไม่ยอมให้ผมเรียกว่าอาจารย์แต่ให้เรียกท่านว่า "พี่ชาย"

พี่ชายเป็นคนที่สอนให้ผมรู้จักการดื่มทั้งแบบเมาปลิ้น และแบบเซฟตัวเอง ดื่มเพื่อเข้าสังคม สมัยนั้นเมรัยชั้นดีหรือวิสกี้ชั้นเยี่ยมสำหรับหนุ่มรุ่นกระทงก็คงไม่พ้นตระกูล Johnnie Walker Black Label ความใฝ่ฝันของหนุ่มน้อยที่อยากลองสักครั้ง ก็ได้พี่ชายแนะนำ และเติมเต็มให้ นอกจากนั้นยังมีทั้งบรั่นดี วิสกี้รสเลิศอื่นๆ อีกมากมายที่พี่ชายนำมาให้น้องชายคนนี้ได้ลิ้มลอง

แต่ในความทรงจำอันเลือนลางนั้น Black Label เป็นสิ่งที่คุ้นเคยที่สุดสำหรับในช่วงชีวิตนั้นแม้กระทั่งในชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัย

to be continued ...
#10ปีมักเหล้าคลับ

[เก่ง หล่ายดอย]

กลับเข้ามาอ่านอีกครั้ง เพิ่งรู้ตัวว่าเขียนยังไม่จบ เดี๋ยวจะหาเวลามาเขียนต่อให้จบนะครับ

[กระบี่อยู่ที่ใจ]

มารออ่านต่อนะคร๊าบ ช่วง Covid-19 น่าจะเริ่มว่างกันทั้งคนโพสคนอ่านละมังคับ

[เก่ง หล่ายดอย]

มารออ่านต่อนะคร๊าบ ช่วง Covid-19 น่าจะเริ่มว่างกันทั้งคนโพสคนอ่านละมังคับ

ยังจะมีคนอ่านอีกเหรอ หลายปีแล้วนะ 5555

[KITTI]

 

[เก่ง หล่ายดอย]

บันทึกคำให้การของชายบ้าเหล้า #3
***คำเตือน*** ไม่เหมาะสำหรับผู้ที่มีโควต้าในการอ่านไม่เกิน 7 บรรทัด

ผ่านชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยก้าวเข้าสู่วัยทำงาน แน่นอนว่าภาพร่างในหัวของชายวัยเริ่มทำงานติดกับดักของโฆกษณาว่าเมื่อลอง Black Label ต่อไปก็ต้อง Green Label Gold Label และที่สุดแล้วก็ต้องสักครั้งในชีวิตที่ต้องได้ลองที่สุดของที่สุดในตระกูลนี้คือ Blue Label
กว่าที่ผมจะมีโอกาสได้ลิ้มลอง Blue Label ก็เมื่อผ่านวัยทำงานมาได้ระยะหนึ่ง สัมผัสแรกที่ได้คือความลงตัว ละมุน เหมือนได้เจอเพื่อนเก่าที่รอคอยมาแสนนาน แต่ ...
ขณะเดียวกันเริ่มมีคำถามขึ้นมาในหัวอีกครั้งว่า "แล้วในโลกนี้ยังจะมีอะไรที่เหนือกว่า และดีกว่าอีกไหม" นั่นเป็นคำถามที่ชักนำให้ผมได้รับคำสรรเสริญในเวลาต่อมาจากเพื่อนๆ ว่าเป็น "ชายบ้าเหล้า"
to be continued ...

#13ปีมักเหล้าคลับ

[เก่ง หล่ายดอย]

บันทึกคำให้การของชายบ้าเหล้า #4
***คำเตือน*** ไม่เหมาะสำหรับผู้ที่มีโควต้าในการอ่านไม่เกิน 7 บรรทัด
ในโลกของทุนนิยมย่อมต้องมีการแข่งขันและคู่แข่งเสมอ เมื่อมี Johnnie Walker ก็ต้องมี Chivas Regal แน่นอนผมต้องเคยลองทั้งคู่มาแล้ว เมื่อผมมีโอกาสได้ลอง Blue Label แล้วผมก็คงไม่พลาดที่จะต้องลองที่สุดของฝั่ง Chivas ในยุคนั้นอย่าง Royal Salute บ้างสักครั้งในชีวิตเช่นกัน แต่...
สุดท้ายคำถามเดิมๆ "แล้วยังมันจะมีอะไรที่เป็นขั้นกว่าอีกไหม" ยังคงดังก้องอยู่ในหัวผมเสมอ เพราะผมเชื่อว่าในโลกอันกว้างใหญ่ใบนี้มันต้องมีคู่แข่งและสิ่งที่เหนือกว่าเสมอ อยู่ที่ว่าผมจะเสาะหามันเจอหรือไม่
to be continued ...
#13ปีมักเหล้าคลับ

[เก่ง หล่ายดอย]

บันทึกคำให้การของชายบ้าเหล้า #5
***คำเตือน*** ไม่เหมาะสำหรับผู้ที่มีโควต้าในการอ่านไม่เกิน 7 บรรทัด
Internet เปลี่ยนและย่อโลก
คำถามเดิมๆ ยังคงดังก้องอยู่ในหัว "อะไรคือคำว่ากว่า และในโลกนี้จะมีมีเมรัยดีๆ ให้เราได้ลิ้มลองอีกไหม" เมื่อการมาถึงของ Internet ที่ค่อยๆ แพร่หลายขึ้น การค้นหาข้อมูลต่างๆ ก็ง่ายขึ้น ราวๆ 10 กว่าปีที่แล้วผมก็ได้พบว่านอกจาก Scotland ที่เป็นต้นกำเนิดของเมรัยสีอำพันแล้ว ในฝั่งตะวันออกของเอเชียเราก็มีแหล่งวิสกี้ชั้นเยี่ยมไม่แพ้กันที่ได้รางวัลระดับโลกมาแล้วเช่นกัน ประตูสู่โลกกว้างกำลังจะเปิดขึ้นมาแล้ว แต่...
ผมจะหาโอกาสได้สัมผัสกับสิ่งนี้ได้อย่างไร เคยไปด้อมๆ มองๆ ในแผนกเหล้าเห็นราคาแล้วก็อดคิดว่ากลับไปซื้อสิ่งที่คุ้นเคยดีกว่าไหม เพราะราคาช่างไม่เป็นมิตรกับกระเป๋าเอาเสียเลย สุดท้ายด้วยคำว่า "เพื่อน" อีกเช่นเคยที่ทำให้ผมได้สัมผัสกับยอดเมรัยจากแดนอาทิตย์อุทัย และในวันที่รับมอบจากเพื่อนคนที่เป็นธุระจัดหาให้ในครั้งนั้น กลับทำให้ผมได้จุดเปลี่ยนอีกครั้งจากเพื่อนอีกคนที่ทำให้ผมกลายเป็น "ชายบ้าเหล้า" ที่แท้ทรู
to be continued ...
#13ปีมักเหล้าคลับ

[เก่ง หล่ายดอย]

บันทึกคำให้การของชายบ้าเหล้า #6
***คำเตือน*** ไม่เหมาะสำหรับผู้ที่มีโควต้าในการอ่านไม่เกิน 7 บรรทัด
อะไรคือ Single Malt
ในวันนั้น วันที่ไปรับยอดเมรัยจากแดนอาทิตย์อุทัย ก็เช่นเคยมีการลงขันหยิบ Johnnie Walker Blue Label ที่พวกเราคุ้นเคยมาด้วย และในวงสนทนาผมก็ได้เอ่ยคำถามที่ค้างคาในใจมานานหลายปีกับเพื่อนในวงนั้น "มันมีอะไรที่ดีกว่านี้อีกไหม"
Karn Suwankiti เพื่อนเก่าในวงสนทนาตอบกลับมาว่า "นายเคยลอง Single Malt หรือยัง"
ผมตอบกลับไปว่า "ยัง มันคืออะไร"
เพื่อนเก่าตอบกลับมาว่า "มันคือเหล้าที่นำมาเป็นส่วนผสมของ Blended Whisky อย่างพวก Johnnie Walker, Chivas ที่พวกเราดื่มๆ กันอยู่นี่แหละ"
"น่าสนใจนะ แล้วพวกนี้มันมียี่ห้ออะไรบ้าง" ผมตอบกลับไป
เกลอเก่าร่ายยาวกลับมาว่า "ก็พวก Glenfiddich, Glenmorangie แต่ถ้านายอยากลองจริงๆ ให้เริ่มต้นที่ Laphroaig ตัวนี้แนะนำเลย"
"อืม... Glenfiddich นี่คุ้นๆ เหมือนเคยเห็น นอกนั้นนี่ไม่รู้จักสักตัวเลยว่ะ"
วงสนทนาวันนั้นจบลงด้วยด้วยความสงสัยและคำถามในหัวอีกครั้งว่า "Single Malt คืออะไร รสชาติ กลิ่นมันจะเป็นแบบไหนนะ"
to be continued ...
#13ปีมักเหล้าคลับ

[เก่ง หล่ายดอย]

บันทึกคำให้การของชายบ้าเหล้า #7
***คำเตือน*** ไม่เหมาะสำหรับผู้ที่มีโควต้าในการอ่านไม่เกิน 7 บรรทัด
จุดเริ่มต้นเส้นทางของชายบ้าเหล้า
หลังจากวงสนทนาวันนั้นผมกลับบ้านพร้อมเรื่องราวความรู้ใหม่ในหัวที่เพื่อนเก่าให้การบ้านมา โชคดีในยุคนั้นที่ internet และ google ทำให้การค้นหาข้อมูลได้ง่ายขึ้น ผมเริ่มหาข้อมูลเกี่ยวกับเมรัยมากขึ้น ทำให้รู้ว่าอะไรคือ Single Malt อะไรคือ Blended Whisky เวลาไปเดินตามแผนกเหล้าเริ่มเข้าไปดูเหล้าต่างๆ มากขึ้นเพื่อทำความรู้จักกับเหล้าต่างๆ ให้มากขึ้น เมื่อมีกำลังทรัพย์มากขึ้นก็เริ่มค่อยๆ เริ่มซื้อเก็บไปเรื่อยๆ เริ่มกลายเป็น "ชายบ้าเหล้า" ไปที่ไหนก็มองหาแต่เหล้า แต่ก็ยังไม่เคยเจอ Laphroaig ที่เพื่อนเก่าแนะนำสักที
จนสุดท้ายเมื่อผมเจอ Laphroaig และได้ลิ้มลองเป็นครั้งแรก วลีที่เกลอเก่าได้บอกผมไว้ "Laphroaig Love It or Hate It" ก็ดังขึ้นในหัว และนั่นคือจุดเปลี่ยนที่ทำให้ผมกลายเป็น "ชายบ้าเหล้า" อย่างเต็มตัว
เมื่อศึกษามากขึ้น ความร้อนวิชาก็ตามมา สมัยนั้นเว็บบอร์ดกำลังแพร่หลาย ความรู้เราก็ไม่เยอะพอที่จะไปเขียนในพวกเว็บบอร์ดดังๆ จะมีก็แต่เว็บบอร์ดของเพื่อนในรุ่นที่ทำกันเองไว้พูดคุยแลกเปลี่ยนกันเองสนุกๆ ในชื่อ www.montfort27.com ช่วงนั้นผมชอบถ่ายรูปโน่นนี่นั่นลงในเว็บบอร์ดเรื่อยๆ จนกระทั้งผมเริ่มถ่ายรูปเหล้าลงในบอร์ดเรื่อยๆ จนมีคำทักจาก พิเชฐ โสวิทยสกุล เพื่อนเก่าอีกคนว่า มึงเปิดกระทู้ใหม่เรื่องเหล้าไปเลยเหอะ ในเมื่อมึงจะเป็นคนบ้าเหล้าขนาดนี้แล้ว
ในเดือนมิถุนายน 2009 "เหล้าชาวบ้านในรั้วบ้านผม" http://www.montfort27.com/forum/index.php?topic=993.0 กระทู้แรกเรื่องเหล้าจึงถูกตั้งขึ้น และนั่นเป็นจุดเริ่มต้นของ "ชายบ้าเหล้า" ที่ต่อมาทำให้เกิดประโยคฮิตอีกคำในกลุ่มว่า "ธนูปักเข่า" เพราะชายบ้าเหล้าคนนี้เที่ยวยิงธนูปักเข่าแพร่เชื้อบ้าเหล้าให้ใครต่อใครไปอีกหลายคน
to be continued ...
#13ปีมักเหล้าคลับ

[เก่ง หล่ายดอย]

บันทึกคำให้การของชายบ้าเหล้า #8
***คำเตือน*** ไม่เหมาะสำหรับผู้ที่มีโควต้าในการอ่านไม่เกิน 7 บรรทัด
ขวดน้ำปลาแห่งมิตรภาพ
เมื่อมีจุดเริ่มต้นของการพูดคุยกันมากขึ้น ด้วยความที่เมรัยในโลกนี้มีมากมายราวมหาสมุทรอันกว้างใหญ่ การเขียนเล่าบนเว็บบอร์ดย่อมกระตุ้นความอยากทดลองให้กับคนที่สนใจในเรื่องเดียวกัน ครั้นจะซื้อมาทดลองกันเองก็คงไม่ไหวเพราะราคาแต่ละขวดไม่ใช่บาทสองบาท
จนวันหนึ่งเพื่อนเก่า(อีกละ) Nearn Silapanth ก็แซวเล่นๆ ขึ้นมาอีกว่า "เฮ้ยเพื่อนอ่านที่นายเขียนแล้ว ถึงเราไม่ดื่มแต่อ่านแล้วชักอยากดื่มว่ะ ถ้านายแบ่งใส่ขวดน้ำปลาเล็กๆ มาให้เราลองบ้างน่าจะดี"
คำว่า "ขวดน้ำปลา" จึงถือกำเนิดขึ้นมาในวันนั้น มีการพูดคุยแลกเปลี่ยนกันในกลุ่มว่าเป็นความคิดที่ดีในการแลกเปลี่ยนให้ได้ทดลองกันในกลุ่มคนที่สนใจเรื่องเดียวกัน และนั่นจึงเป็นจุดเริ่มต้นของ "ขวดน้ำปลาแห่งมิตรภาพ" และพวกเรากลุ่มชายบ้าเหล้าทั้งหลายก็กลายมาเป็น "คนแปลกหน้าที่คุ้นเคย" จนยาวนานมาถึงวันนี้
to be continued ...
#13ปีมักเหล้าคลับ

[เก่ง หล่ายดอย]

บันทึกคำให้การของชายบ้าเหล้า #9
***คำเตือน*** ไม่เหมาะสำหรับผู้ที่มีโควต้าในการอ่านไม่เกิน 7 บรรทัด
จากเว็บบอร์ดเล็กๆ สู่ Blog ที่ไม่ค่อยมีคนรู้จัก และสุดท้ายเพจเล็กๆ บน Facebook ที่ชื่อว่า "เย็นย่ำก็ร่ำสุรา" โดยกลุ่มชายบ้าเหล้า
จากจุดเริ่มต้นที่ไม่รู้อะไรเลย จนเมื่อได้เพื่อนเก่าจุดประกายให้ ผมรู้สึกว่าผมมาไกลเหลือเกิน จากคนที่สนใจอยากหาคำตอบแค่ว่า "สิ่งที่เหนือกว่าคืออะไร ในโลกนี้ยังมีจะมียอดเมรัยอีกไหม และรสชาติของมันจะเป็นอย่างไร" เมื่อได้ศึกษา และทดลองแล้ว ก็มาเขียนเล่าสู่กันฟังในหมู่เพื่อนเก่าที่คุ้นเคย แต่กลายเป็นว่ามีคนแปลกหน้าที่สนใจในเรื่องเดียวกัน และสุดท้ายกลายมาเป็นคนแปลกหน้าคุ้นเคย เข้ามาพูดคุยให้แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน
แต่บนความแน่นอนมักมีสิ่งที่ไม่แน่นอนเสมอ Otrue Prasong น้องชายในกลุ่มชายบ้าเหล้าของพวกเราออกความเห็นว่า "พี่ครับเรามาเขียน Blog สาธารณะกันไว้ดีกว่าไหม เผื่อว่าถึงจุดหนึ่งที่เว็บบอร์ดไม่ได้รับความนิยมอีกต่อไป อย่างน้อยเราจะได้มีบันทึกความทรงจำของพวกเราเอาไว้กัน"
ผมใช้เวลาคิดอยู่ไม่นาน เพราะ ชายบ้าเหล้า คนนี้ได้แพร่เชื้อบ้าเหล้าไปยังกลุ่มคนเล็กๆ ที่มีจุดสนใจร่วมกัน จนกลายเป็นกลุ่มชายบ้านเหล้าไปแล้ว และที่สำคัญจะตีเหล็กก็ต้องตีตอนร้อน และพวกเรากำลังมีไฟที่จะเขียนอยู่
ชื่อ Blog ก็แว๊บเข้ามาในหัว ชื่อแรกที่คิดได้คือ "แลงมาตอง" แต่ด้วยความที่เป็นภาษาเหนือ คิดว่าหลายคนคงไม่เข้าใจแน่นอน จึงแปลงภาษาจากเหนือเป็นไทยกลางก็ได้คำว่า "เย็นย่ำก็ร่ำสุรา" แต่ก็ยังคงใช้ชื่อ URL ของ Blog ว่า "แลงมาตอง" อยู่ดี langmatong.blogspot.com หรือ Blog เล็กๆ ของกลุ่มคนบ้าเหล้าที่ถูกแพร่เชื้อจีงถือกำเนิดขึ้น
เมื่อ Facebook ได้รับความนิยมขึ้น Nattakorn Wangmanee น้องชายอีกคนในกลุ่มชายบ้าเหล้าก็มาบอกกับผมว่า "พี่ครับเรามาทำเพจกันไหม ผมชอบชื่อ Blog ที่พี่ใช้ผมขอเอาไปเป็นชื่อเพจนะครับ แล้วเรามาช่วยกันเขียนเอาม่วนละกัน"
ผมเองก็เผลอตกปากรับคำกับน้องไป ในตอนแรกก็ตั้งใจว่าคงจะอยู่ช่วยกันไปสักพัก เพราะไม่รู้ว่าจะไปได้ไกลแค่ไหน เหตุการณ์ข้างหน้าจะเป็นอย่างไรกับบ้านเมืองที่เปี่ยมล้นไปด้วยศีลธรรมอันดีงามขนาดนี้ แต่สุดท้ายเจ้าน้องชายตัวดีก็หลอกล่อพี่ชายบ้าเหล้าคนนี้ช่วยมากว่า 8 ปีแล้วสิ
to be continued ...
#13ปีมักเหล้า

[เก่ง หล่ายดอย]

บันทึกคำให้การของชายบ้าเหล้า #10
***คำเตือน*** ไม่เหมาะสำหรับผู้ที่มีโควต้าในการอ่านไม่เกิน 7 บรรทัด
"มักเหล้าคลับ" มิตรภาพไร้พรมแดน Friendship beyond the frontier.
จากจุดเริ่มต้นด้วยคำพูดไม่กี่คำของเพื่อน การตั้งกระทู้เล่าเรื่องราวการทดลองของ ชายบ้าเหล้า บนเว็บบอร์ดเล็กๆ ในวันนั้น กลายเป็นจุดเปลี่ยนที่ทำให้ "ชายบ้าเหล้า" คนนี้ได้พบเจอเพื่อนใหม่ สิ่งที่เขียนให้เพื่อนชาว Montfort 27 อ่านเล่นๆ กันในกลุ่ม และด้วยแรงสนับสนุนจากเพื่อนเก่าเจ้าของเว็บบอร์ดที่บอกว่าอยากเขียนอยากทำอะไรก็แล้วแต่มึงเลย เพราะกูอ่านแล้วก็สนุกดีนะ นั่นทำให้กระทู้ต่างๆ เกี่ยวกับเหล้าเริ่มมากขึ้นเรื่อยๆ และเริ่มมีเพื่อนใหม่ที่ไม่ใช่เพื่อนร่วมโรงเรียนเข้ามาทักทายพูดคุยแลกเปลี่ยนกันมากขึ้น
จากกระทู้ที่หลากหลายมากขึ้นจนที่สุดก็แยกเป็นบอร์ดย่อยที่มีชื่อค่อนข้างยาวว่า "ล้อมวงนั่งตั้งวงดื่ม" กลายเป็นกระดานสนทนาที่พูดคุยแลกเปลี่ยนกันแต่เรื่องเมรัย และเปิดโลกทัศน์ของ "ชายบ้าเหล้า" คนนี้มากขึ้นเรื่อยๆ จากที่คิดว่าคงไม่ค่อยมีใครสนใจอ่านก็กลายเป็นว่ามีคนเข้ามาอ่าน และแลกเปลี่ยนพูดคุยกันมากขึ้น ทำให้รู้จักเพื่อนใหม่ จากคนไม่รู้จัก กลายเป็นคนไม่รู้จักที่คุ้นเคยกันมากขึ้น
จนวันหนึ่งมีความรู้สึกว่า คำว่า "ล้อมวงนั่งตั้งวงดื่ม" เป็นคำเรียกสำหรับบอร์ด แต่เมื่อเรามีคนไม่รู้จักที่คุ้นเคยเยอะขึ้นเราน่าจะเรียก กลุ่มคนแปลกหน้าที่คุ้นเคยนี้ด้วยชื่อสักชื่อน่าจะดี ชื่อที่คิดขึ้นมาได้ในตอนนั้นก็คือ "มักเหล้าคลับ" เป็นชื่อที่เป็นการเล่นคำไปด้วยในตัว
"มัก" ในภาษาเหนือแปลว่า "ชอบ" ถ้าเขียนเป็นภาษาอังกฤษ "Mug" ก็แปลว่า เหยือก หรือแก้วใบใหญ่ นอกนั้นก็ตามความหมาย ชื่อกลุ่มได้ความหมาย ทั้งกลุ่มเหล้าแก้วใหญ่/เหยือกเหล้า หรือจะเป็น กลุ่มชอบเหล้า ก็เอาที่สบายใจเลย
มาถึงตรงนี้ ถ้าคุณอ่านทั้ง 10 ตอนของ "บันทึกคำให้การของชายบ้าเหล้า" จนครบทุกตอนได้ สำหรับตัวผมแล้วถือว่า ผมประสบความสำเร็จในการหลอกล่อให้คุณอ่านได้ อาจมีสาระบ้างไร้สาระบ้าง วกไปวนมา หรืออะไรก็ตาม ขอบคุณที่อ่านกันครับ ส่วนคุณจะชอบหรือไม่ชอบก็สุดแต่ใจเถอะ ไม่ว่ากัน ที่เขียนขึ้นทั้งหมดนี้ก็เพื่อบันทึกเป็นความทรงจำถึงมิตรภาพจากคนแปลกหน้า ที่กลายมาเป็นคนแปลกหน้าที่คุ้นเคยสำหรับผมก็เท่านั้นเอง
ขอบคุณมิตรภาพดีๆ ที่ผ่านมาตลอดเกือบ 13 ปีนี้ และมันจะยาวนานตราบเท่าที่ลมหายใจของพวกเราชาวกลุ่มชายบ้าเหล้ายังคงมี
บันทึกในวันที่มิตรภาพจากคนแปลกหน้าที่คุ้นเคยกำลังเดินทางมาจะครบ 13 ปีแล้ว
จาก ชายบ้าเหล้าคนหนึ่ง
#จบเถอะ
#13ปีมักเหล้าคลับ

[เก่ง หล่ายดอย]

จบกระทู้ข้าม 3 ปี สักทีเนาะ
ขออภัยคนอ่านที่กว่าจะว่างมาสรุปด้วยครับ